Quum Heinsius noster adoptivum librum2 curaret edendum, nefas erat nomen nostrum ibi non conspici, et quoniam animorum germanitate laudumque consortio tam arcte invicem devincti estis, ut fama consentiens vos praedicet tanquam rarum par et exemplum antiquae virtutis et fidei, volui consecratum esse saeculo monumentum observantiae qua vos ambos veneror3. Nec quidquam
253
est quod maiori ambitione concupiscam, quam ut tam felici iugo tertius adiungar. Nunc vicissim te rogo, ut epigrammatidio aliquo velis testari quam non sim dignus repulsa in tam honesta petitione. Calent operae typographicae circa editionem Historiolae nostrae super induciis belli Belgici, quam tribus chartis complexi sumus, quae et hunc in annum vivent et plures4, sui si qua est merito fiducia forti5. Non potest auspicatiori frontispicio insigniri vestibulum libri, quam vestro duorum nomine6, quod nulla unquam obscurabit oblivio. ἀρχομένου δ᾽ ἔργου χρὴ ϑέμεν τηλαυγὲς πρόσωπον7. Vive et vale nostri memor. Raptissime XII Kal. Sextil. CIƆIƆCXIII.