Amplissimis, prudentissimis et praestantissimis viris, dominis consulibus et senatoribus inclytae civitatis Roterodamensis eiusdemque reipublicae syndico consultissimo
119
Hugoni Grotio, iurisconsulto, scriptis et literarum studiis claro, dominis suis plurimum colendis.Octennium vix elapsum est, viri amplissimi et prudentissimi, ex quo magni vestri civis et incomparabilis herois Des. Erasmi vita ex officina nostra prodiit.2 Editum librum continuo omnes mirari et diripere certatim coeperunt, vel ob viri praestantissimi nomen ac meritum vel ob elegantiam scriptionis.
Nunc denuo, exemplaribus iis distractis, eam vitam praelo subieci et quidem suasu quorundam amicorum et fautorum Erasmi forma enchiridii, sperans non defuturos mihi qui non minus cupide hanc editionem sint praestinaturi atque empturi, priori longe luculentiorem et auctiorem, comitantibus eam quae hactenus desiderabantur non paucis scitu dignissimis. Et ut de epistolis quae nondum lucem aspexerant3 nonnihil hic dicamus, eas illustres aliquot adiecimus quas aetate provectiore vir summus scripsit et sub ipsum etiam vitae finem, quo nomine et gratiores futuras non dubitamus, instar cycnearum cantionum.4 Nam cycnos moribundos suavissime ac maxime tum canere accepimus, laetantes quod ad Deum ituri sunt eum cuius sunt ministri.
Iuveniles porro epistolas quas fere in monasterio5 ad contubernales suos et praeceptores aliosque eius saeculi homines scripsit - an effudit verius? - consulto omisimus. Sufficit nimirum - doctorum sententia - eas semel exhibitas fuisse, minime hic iterandas. Quamquam eiusdem commatis et notae quaedam etiam in magno volumine epistolarum6 extent, quas, scio, pater ipse, vir Dis quam hominibus similior, non agnosceret aut tolleret, multo castigatiores ac elegantiores sunt quas hic damus maiusque profecto pondus ad rem literariam et historiam illorum temporum adferunt.
Introspicite, viri amplissimi. Hic cum magno vestro cive Deos ipsos ac musas habitare comperietis. Relinquimus autem illas Erasmi literas quibusdam eius pueritiae ac pene infantiae cupidis lectoribus in editione altera legendas. Quodsi quis aegre feret non ista crepundia etiam hic conspici, rogatum volumus, primum ut candide consilium ac factum nostrum interpretetur, deinde, si peccatum hic putabit, clementer nobis ignoscat ac culpam emendare permittat. Brevi, volente Deo, id omne damnum - siquidem damnum sit existimandum - diligentia nostra commode sartietur. Nunc, instantibus Nundinis Francofurtensibus,7 hic subsistere coacti fuimus.
Aliis autem haec quam vobis, viri amplissimi et prudentissimi, non debebantur. Aliis inscribere aut offerre nefas putavimus. Vos aequi bonique consulite et Erasmum, quem quidam eripere vobis immani scelere tentarunt, vestrum esse vestroque in oppido
120
celeberrimo natum,8 plenius planiusque ex ipsiusmet ore cognoscite. Sed quae impudentia illa, negare Erasmum Roterodami natum, cum Erasmus in omnibus fere literis id ipsum testetur, scribendo ‘Erasmus Roterodamus salutem plurimam dicit’, quod in diversis autographis vidimus et constat esse verissimum.Valete, viri amplissimi, et qui Erasmo vestro impense favent, eos favore vicissim vestro dignos existimate. Quodsi probari vobis hanc editionem intellexero, maiora in spem gratiae vestrae elucubrabo,
vestris Dominationibus observantissimus,
Godefr. Basson, typographus Leidensis.