Noli succensere mihi, Vir Amplissime, quod et literis et beneficiis tuis provocatus silentium tamdiu reponam. Non ausus sum vacuis ad te manibus venire: qua me molestia liberavit Ravenspergerus2, qui aut contradicendi studio, aut prava inclarescendi libidine nostrum librum et aliorum, et quod plurimi facio, tuo iudicio3 approbatum hostiliter est insectatus. Ei libro doctissime respondit vir tui nostrique amantissimus Gerardus Vossius4; cuius laborem a me quam ab ipso ut acciperes malui ne deesset testimonium grati in te animi. Nam cum a me propter molestissimas occupationes nihil dignum tuis oculis possit proficisci, quid facerem potius, quam ut ab alio sumerem, quo te possem demereri? Attamen si quod respirandi mihi tempus dabitur resumam in manus Apuleii Milesias5 et alia eiusdem scriptoris: non quod praestare me quicquam posse cofindam (illis) in artibus, quas, si didicissem unquam, iam dedidicisse pote(ram); sed ne ulla in parte tibi sim inobsequens. Vale, vir (Amplis)sime, et nos in tuorum censu habe. Prid. Cal. S(extil) CIƆIƆCXVIII.
Tuus
H. Grotius.
Adres: Amplissimo Clarissimoque viro D. Geverharto Elmenhorstio.
In dorso schreef Elmenhorst: 31 Iulii stylo Iuliano6.