327
De aulae rebus, Vir illustris, scribent alii compertiora: mihi scribendi benignissima materia est tui meminisse, ac tuae memoriae vicissim ingerere. Cum nuper ad V.C. Tilenum scriberes de poëtico officio praestando manibus viri summi tuaque amicitia dignissimi Philippi Mornaei Plessiaci2, ab oculis laborabam; quo malo defunctus peccaturum me in virtutem et literas credidi, si non exiguo saltem documento tanti viri reverentiam testarer. Id me impulit, ut post tot et tam bona Epigrammata, quae Tilenus et se et Plessiaco digna submisit, unum hoc, nec illis comparandum, auderem transmittere; quod ut recte consulas, rogarem te, nisi, ut olim, notae bonitati tuae esset iniuriam facere.
Nobilitas animo, claro quam sanguine maior, Res hominum sollers noscere, resque Dei, Consilium prudens, divesque facundia linguae, Hic cum Mornaeo contumulata iacent3.Audio Venetiis scribi aut edi aliquid adversus Apologeticum nostrum, dictante illo, qui antehac Bonfadium4 instruxerat. Vale, Vir summe. Scribebam Lutetiae, 11. Iannuarii 1624.