Dubitavi, mi Frater, an ad Principem scriberem. Scripsi tamen sed ita ut nisi per Losecatium2 literas curari omnino nolim; deinde ut simul quantum possum exigam in hoc negotio taciturnitatem, ne diu cultam amicitiam improvida aliqua garritio offendat. Est ipse amans silentii et haec tempora hoc exigunt.
Pacem civilem ut puto brevi habebimus, in Italia res Gallicae pessime procedunt et arma Corduae3 Pedemontano agro imminent. De Sancti Salvatoris oppido quin nostris perierit, frequentes ex Hispania nuntii nos dubitare non sinunt. Vidimus hic quae Bogermannus4 edidit de supremis Principis Mauritii. Multa
460
ibi sunt ridicula: et satis apparet periculum ex Dordrechtano dogmate. Est apud nos Mylii filius5, bono ingenio et ad res facto. Graswinckelius noster accingit se, par quem aliqua ad te mittam. Wassenarii labor6 non indignus lectu est, quanquam non multo iudicio confectus. Ego nunc Lucani7 manuscriptos confero. Rogo Patrem, matrem, et propinquos salutes. Losecatium Magno8 iterum commendavi. Valete. 25 Iulii 1625.Tuus tui amantissimus Frater
H. Grotius.