Binas abs te accepi literas, vir maxime, recentiores per uxorem, vetustiores2 per puerum Guldesternii3 aut Ernstii4; nam ipsos quamquam exspectatos non vidi.
De pueris instituendis gaudeo te tantae in ea experientiae meum non improbare judicium5.
De Swaardecronio6 non displicet. Sed si Amstelodami simile aliquid se praeberet, mallet haud dubie id mater, ut sub patruo7 inspectore pueri viverent. Siquid resciscas huc pertinens, rogo nos moneas.
Overbequii8 pium propositum juvandis ecclesiis laudo et, si quid juvare possim, non deero.
Uxor ab itinere satis fatigata huc advenit. In Cornelio meo9 ingenium non requiro, diligentia est mediocris. Videntur omnes mei metuere, ne nimius fulgor ipsis ut patri noceat
Nunquam Sanguine Causidici maduerunt rostra Pusilli10.Mihi ventriculus est frigidior nec mirum mutato caelo, cujus naturam et alimenta sequuntur. Nihil omitto quod curandae valetudini conducat.
De Petro11 gratias tibi ago et rogo, ne tuam diligentiam in eo monendo ipsius desidia refrigeret.
198
Reidanum12 videre in plena luce aveo, cujus lectionem multis jam in Germania commendavi. Multa talia e domo tua in utilitates publicas veniant, ut bonas artes amantibus incipias etiam per liberos prodesse, quorum salutem cum paterna ac materna13 Patri omnium obnixe commendo.
19 Octobris 1633.
Tuus totus
H. Grotius.