Serenissima ac Potentissima Regina, Domina Clementissima,
Hyems non solet magna parturire, et exigua ad tantam Majestatem perferre non audeo.
Contra multos malos nuntios infidae societatis Germanicae habemus aliquid solatii in regis Galliae2 constantia, qui et apud Lotharingiam res, quantum potest, Lafortianis3 et Valettanis4 copiis sustentat, et ducis Bernhardi5 militi annua de suo stipendia pollicetur.
Dolorem, quem trans Alpes, male fortunata, ut multis videtur, et male consulta Valentiae obsidione cepimus, solatur Rohanii ducis6 victoria de Caesarianis7, qui ex Tirolensi agro trans Bormium per Vallem Frelam conabantur in Volturenam irrumpere. 14/24 Octobris fusus hostium equitatus; peditum plus mille caesi, simulque disturbati Hispanorum conatus ex agro Mediolanensi in easdem partes viam apud Sondrium sibi promittentium.
374
Accedit et aliud gaudium, e solo Lotharingico retro in Treviros coactus cedere dux Carolus8 et propius Rhenum se recipere Galassius9.
De pace communi spes quidem nonnulla, sed satis longinqua est nec desinit Anglia instare, ut, si fiat, exutae domus Palatinae habeatur ratio.
Conjugium inter Poloniae regem10 cum Palatinae domus virgine11, sicut jam magis magisque futurum creditur, ita ut, quid eo petatur, quo spectet res, hominum talia dijudicare peritorum variis sermonibus agitatur.
Et hoc et alia omnia, Serenissima ac potentissima Regina, Domina Clementissima, ut in bonum Majestatis Tuae vertat, Deum serio precor.
Tuae sacratissimae Majestatis obedientissimus subditus
H. Grotius.
Lutetiae, 6 Decemb. novi cal. 1635.