Nobilissime amplissimeque Domine,
Bernhardum Damke2, cujus pater3 vir est summae probitatis eruditionisque non mediocris, ex aliorum sodalitate in malum [incidisse] dolens intelligo.
Solatur me et ipsius et patris amantem, quod veritatis nudatrix dies innocentiam ejus in lucem producere jam coeperit; neque dubito, quin vos, quos veritatis soror justitia sacerdotes suos fecit, rem bene inchoatam ad felicem perducturi sitis exitum, ut tandem is adolescens liber reatuque omni exsolutus ad senem patrem redeat.
67
Si quid ad hoc preces meae valent, etiam iis fungentur hae literae simulque testabuntur me, si quid vicissim facere possim, vobis gratum quod sit, nunquam defuturum.
Tuae Nobilitatis studiosissimus
H. Grotius.
Lutetiae, V Aprilis MDCXXXVI.