Quanquam illibenter magnorum virorum occupationes intempestiva scriptione interpello, satius ducens tacito cultu et frequenti depraedicatione meritorum in publicum nomina eorundem venerari quam curas egregio communi devotas ad familiare officium distrahere et avocare, attamen invitum aliquando et restitantem ultra decori limites rapit importuna studiosorum sollicitatio, qui per elogia praeceptorum suorum viris virtutibus et fama eximiis innotescere satagunt optantque. Tale officium saepenumero studiosis nostris praestare coactus fuit dominus Matthias Berneggerus, piae memoriae, qui anno 1627 inter caeteros etiam nobilissimum iuvenem Martinum Willerum Silesium,2 contubernalem tum meum et itineris in Galliam comitem, systaticis literis3 instruxerat, quarum occasione ipse quoque ad desideratum illustris Dominationis vestrae colloquium fui admissus; de quo mihi deinceps - apud multos in aulis et scholis eruditos mentione celeberrimi nominis vestri facta - valde sum gratulatus.

Quamobrem tanto minus parile officium denegare potui praesentium latori, domino Domi[ni]co Dieterico,4 e patricia apud nos familia oriundo, qui pietate, doctrina et morum amabilitate favorem collegarum prae caeteris commilitonibus hactenus demeruit. Ille vero in peregrinatione quam suscepit Gallica nihil magis in votis habet quam ut illustri Dominationi vestrae possit studia devotionemque suam adprobare, ut in praesentiarum patrocinio eiusdem utiliter frui, redux autem instituti habitique cum tanto seniore colloquii gloriam ad suos reportare queat.

Ex eo illustris Dominatio vestra statum academiae nostratis meamque conditionem uberius poterit cognoscere, quam feliciorem iudicabo si me in posterum quoque recensere dignabitur inter

illustris Dominationis suae obsequiosos cultores,
Johan-Ottonem Tabor, iurisconsultum, Lusatu[m], et in universitate
Argentoratensi professorem primarium.

Sign. Argentorati, Idibus Ianuarii anno 1642.

Dominum Johannem Freinshemium5 in Sueciam ad subeundam Upsaliae professionem Skyticam, ut vocant, abiisse dominus Dietericus itidem narrabit. Bibliothecam soceri, vilissimo mille imperialium scilicet uncialium6 pretio in favorem eiusdem a me et contutoribus taxatam, secum avehere non potuit, destitutus aere quo pretium praesenti pecunia exsolverit. Spero patronos eius, ut hactenus coeperunt, vota ipsius et indigentiam sublevaturos. Ego certe plus, quam illemet credere vult, conatibus eius desideriisque faveo, gnarus neminem libris his utilius uti fruique posse.

Notes

1 - Copie Hamburg, Staats- und Universitätsbibl., Supell. epist. 59, f. 178 no. 35. Johann Otto Tabor (1604-1674), afkomstig uit Bautzen in de Lausitz, bezocht in zijn studiejaren de universiteiten van Leipzig, Jena, Straatsburg en Genève. Kort na 1634 ontving hij de uitnodiging om in Straatsburg rechten te doceren. Naderhand, van 1659 tot 1667, was hij verbonden aan de universiteit van Giessen (ADB XXXVII, p. 337-339).

2 - Martinus Willer Silesius, een studiegenoot van Tabor (vgl. G.C. Knod, Die alten Matrikeln der Univ. Strassburg II, p. 214: immatriculatie dd. 21 juli 1626), was op 17 december 1628 door de Straatsburgse hoogleraar Matthias Bernegger bij Grotius aanbevolen; vgl. no. 1350 (dl. III).

3 - Vgl. 2 Cor. 3:1: ‘... συστατιϰῶν ἐπιστολῶν ...’.

4 - Dominicus Dietrich Argentinensis, die zich op 31 maart 1635 aan de universiteit van zijn woonplaats had laten inschrijven (G.C. Knod, Die alten Matrikeln der Univ. Strassburg I, p. 306).

5 - Johann Freinsheim (1608-1660), schoonzoon van Matthias Bernegger (1582-1640), ging in 1642 naar Zweden om aan de universiteit van Uppsala bezit te nemen van de door Johan Skytte (1577-1645) gestichte leerstoel in de welsprekendheid en de politica (SBL XVI, p. 484-486).

6 - De waarde van de bibliotheek werd getaxeerd op 1000 rijksdaalders.

Searchform

Fulltext search

Metadata search

Search domain

5569. 1642 januari 23. Van J.O. Tabor.1