Post annorum aliquot intervalla nunc demum repeto scriptionem et silentii veniam peto. Aulae negotia et luctus acerbior conatui obstitere hactenus. Adauxerat familiam meam benignissimus Deus duplici prole, mascula et feminina. Sed hanc felicitatem vis fati subito interrupit, cum prolem utramque, post matrem, optimam et dilectissimam coniugem, ante sesquiannum ad meliores sedes transtulit Rector universi. Ego interea viduus, Deo, principi et proximo, mihique vivo, donec migrare iusserit ex hac statione arbiter omnium rerum.

Annotationes in libros Evangeliorum,2 et caetera, item annotata in libros de Iure belli et pacis iussi nuper ex Belgio adferri et cum admiratione legi.3 Vidi et Amstelodamensis ministri4 aliorumque de Antichristo aliter sentientium iudicia et mixtas calumnias. Dolent omnes boni rem eo devenisse: Novum Testamentum et omnia sacra eligi, in quibus ingenium exerceant et odia viri eruditi, qui omnia ferme humanitatis foedera rumpunt, dum id agere videri volunt, ut Novi Foederis iura nobis sint cognita. Sed ita fieri amat: semper est quod simplicem veramque pietatem impediat. Ego hanc volo et exosculor, unice Deum rogans, ut mihi iuxta et omnibus bonis isthaec eveniat.

Qui has ad te deferunt, vir maxime, sunt nobilissimi iuvenes ex Pomerania oriundi, Philipp-Christophorus et Georgius Andreas a Thunn, fratres.5 Aulis valedixerunt, ubi principibus grati vivebant, ut diversorum populorum mores et linguas addiscerent et rerum agendarum prudentiam sibi compararent. Ambo vixerunt in nostra aula, sed natu maior postea duci Megapolitano6

339

fuit a cubiculis, quae eximia est dignitas in aulis nostris. Quodsi passus fueris alloquio illos frui et adspectu tuo, ingentis beneficii instar habebo, et ipsi omni officiorum genere benevolentiam illam demereri studebunt.

Vale, vir illustrissime, et felix vive diu incolumisque bono christiani orbis,

tibi addictissimus cliens,
C. Cassius.

Euthini,7 IIX Kalendas Sextileis 1642.

Uxori et filiae salutem et officiola mea promptissima defero, et effigiem tuam, omni qua par est reverentia, ad vivum depictam summopere efflagito.

Onderaan de brief staat in andere, latere hand: Inscriptio erat: viro illustrissimo Hugoni Grotio, regiae Maiestatis et coronae Sueciae apud regem christianissimum oratori, patrono meo aeternum suspiciendo, Lutetiam Parisiorum.

Notes

1 - Hs. Amsterdam, UB, 30 P 1, 2. Eigenh. oorspr. Christian Cassius (1609-1676) kwam uit een familie die van Pommeren naar Sleeswijk was verhuisd. Zoon van de Sleeswijkse hofsecretaris Andreas Cassius. Tussen 1628 en 1633 maakte de jonge Cassius een studiereis door Europa. Aangekomen in Parijs werd hij door Grotius gevraagd om les te geven aan zijn oudste zoon Cornelis. Naderhand trad Christian Cassius in dienst van de Lübeckse vorst-bisschop Johann, hertog van Sleeswijk-Holstein-Gottorp. Hij was in de eerste echt gehuwd met Margareta Elisabeth Bussius († 13 maart 1641). Twee kinderen uit dit huwelijk stierven in hetzelfde jaar als hun moeder (Biographisches Lexikon für Schleswig-Holstein und Lübeck VI, Neumünster 1982, p. 49-51).

2 - BG no. 1135; het werk was in het najaar van 1641 verschenen.

3 - Mogelijk in de meest recente uitgave, Amsterdam 1642 (BG no. 571).

4 - Het zal hier ongetwijfeld gaan om Laurentius' geschrift Hugo Grotius papizans.

5 - De Pommerse edellieden Philippus Christophorus en Georgius Andreas Thu(e)n hadden zich in mei 1627 laten inschrijven aan de universiteit van Rostock. In hun gezelschap verkeerden ook de Mecklenburgse familieleden Nicolaus Fridericus, Nicolaus Otto en Adam Joachim Thu(e)n (Hofmeister, Die Matrikel der Universität Rostock III, p. 70a; Kneschke, Adels-Lexicon IX, p. 211-212). De twee broers zetten in 1635 hun studies voort aan de universiteit van Greifswald (Friedlaender, Aeltere Universitäts-Matrikeln, Greifswald I, p. 556).

6 - Adolf Friedrich I (1588-1658), hertog van Mecklenburg-Schwerin (ADB I, p. 119-120).

7 - Eutin, residentie van de bisschoppen van Lübeck.

Searchform

Fulltext search

Metadata search

Search domain

5807. 1642 juli 25. Van C. Cassius.1