eLaborate
::: eLaborate options :::
    Show pagebreaks
    Show variations
    Letter



    6887. 1644 mei 31. Aan Friedrich, landgraaf van Hessen-Eschwege.1

    Excellentissime domine,

    Bona fides a me exigit ut amplum testimonium praebeam domino Siraumontio2

    449

    summae diligentiae qua res Celsitudinis vestrae hic tractavit, omnia moliens ut res eius satis per se magnas faceret maiores augustioresque. Non semper favet fortuna iustis conatibus, minimum vero in Gallia, ubi omnia miris modis agitantur, quae dominus Siraumontius, ut est sagax rerum omnium observator, exactius referet. Ego quidem consilia et commendationes quas potui attuli ad promovenda negotia principis spectabilis et suis natalibus et actis, ac praeterea etiam pacta affinitate cum regina nostra. Sed, ut videtur, tempora nacti sumus minus opportuna quibus meliora sperare licet. Nondum enim omnium dierum vesperae occiderunt.3 De me sic velim existimet Celsitudo vestra nihil me habere desideratius quam eius inservire et gloriae et commodis.

    Deus, excellentissime domine, Celsitudini vestrae in aeternum faveat,

    Celsitudini vestrae serviturus semper,
    H. Grotius.

    Lutetiae, fine Maii 1644.

    Adres (volgens de uitgave der Epist.): Landgravio Frederico.
    Notes



    1 - Gedrukt Epist., p. 726 no. 1665.
    2 - Landgraaf Friedrich van Hessen-Eschwege voerde het bevel over een regiment in het leger van de Zweedse opperbevelhebber Lennart Torstensson. Als halfbroer van Wilhelm V, de in 1637 overleden echtgenoot van landgravin Amalia Elisabeth van Hessen-Kassel, verdedigde hij de belangen van zijn huis tegen de aanspraken van Georg II, landgraaf van Hessen-Darmstadt. In de zomer van 1643 had hij de Lotharingse edelman de Siraumont naar Parijs gezonden om zijn zaak te bepleiten; vgl. no. 6888.
    3 - Vgl. Livius 39, 26, 9.
    Search



    Searchform

    Fulltext search

    correspondent

    Search domain

    Search site
    Search current document

    [text]
    [text]
    [text]