Vir nobilissime et amplissime,
Tum ea, quae tibi cum parente meo intercedit collegii necessitudo et coram firmata amicitia, tum literarum tuarum benignitas plane me tuum fecit. Quare quicquid nostrae est facultatis in id omne imperium tibi deberi credas. D. Lansium2 et ab illustrissimo comite3 et tua humanitate commendatum, sed et suis insuper virtutibus amicissimum mihi esse cupio eumque pro vobis omnibus complectar nec patiar quicquam ab eo desiderari, quod quidem opis sit meae. Utinam - postquam a cogitatione domesticorum malorum in Gallia nonnihil respiraverit, Germaniam inveniat in statu tranquilliore et quae hic didicerit ea vobis gaudens gaudentibus referat.
Rupella a rege obsidio premitur et jam portus partim aggere partim demersis navibus, quae lapideis parietibus transaedificatae sunt, clausus est. Spes obsessorum ultima in auxilio ab Anglis, quos in pacem cum Gallia coalescere multo mallent qui huc venerunt ex Dania legati4 non sine causa rerum suarum solliciti.
Meum Apologeticum5 a te lectum, vir amplissime, gaudeo. Nam non ignarus offensarum, quas in me concitabam, ideo eum scripsi, ut de mea innocentia et sincero in patriam affectu viris bonis constaret. Scripseram ad amicum6, quem Argentorati habeo, optare me, ut is liber in Germania recudatur, neque enim dubito, quin lucrum facturus sit librarius, cum qui hic eum librum vendit7 pretium intenderit usque ad octo florenos, cum decem assibus vendi deberet. Ita fit, ut nulla exemplaria e Gallia exeant; et ego eum amitto fructum, quem maxime in editione ejus operis respexeram.
243
Superest te ut rogem, vir amplissime, ut quam mihi ultro adeo obtulisti benevolentiam, eam mihi perpetuo conserves atque apud bonos omnes meam causam agere non dubites. Ego dabo operam in omni vita, ne tuo aliorumque favore indignus censear.
Lutetiae XVIII. Februarii MDCXXVIII.
T. Exc. addictissimus
H. Grotius.
Adres: Nobilissimo amplissimoque viro, D.D. Johanni Christophoro Assumio, consiliario Hohenloico.
Langenburgum.