Iacobo Augusto Thuano Praesidi ill. H. Grotius S.
Tibi haec2 mittuntur, Praeses Illustrissime, qui princeps post Scotiae illud lumen3 redivivam nobis reduxisti Tragoediam4, nisi quod et Buchananus ipse in aliis vir maximus a cothurni gravitate degenerasse videtur, ut merito te primum duce postliminio rediisse videatur prisci pulpiti grandiloqua maiestas, ab ipso fortioris authore Tragoediae Aeschylo repetita. Suscipe ductor asseclam tua adorantem vestigia: suscipe Tragoediam et quidem Sacram ad quam scribendam ut exemplum tuum invitavit, ita manifesta deterrere potuit inaequalitas. Sed hoc furibundi fuerat, in quo argumento quis vellet excellere in eo Thuanum sequi, cui quis non ita cedit ut nec ad secundas aspirare audeat? Nos certe carminis gloria nulli non cedimus. Sed iuvit Sacris operari, quod vitio nobis verti non potest de laude non nimium sollicitis. Nannium mortuum intelligo biennio ante
20
foedus inter Hispaniae Regem et Galliae ictum, quod incidisse puto in annum MIƆLIX. Mensis fatalis viro eruditissimo fuit Februarius. Vixerat annos sexaginta et duos. Aliorum lethales horas etiamnum indago. De Cantero iam scripsi. Vale plurimum, Praeses Spectatissime, meque tuum habe. III. Nonas Sept. Anno CIƆIƆCI. Hagae.Adres: A Monseigneur Monseigneur le Président de Thou.