Retraxi e fuga ἔπεα πτερόεντα, quibus affari constitueram iuvenes nostros male feriatos3: ut si mihi ademptus est vocis usus tempore tam necessario, saltem nigellae Cadmi filiae4 memoriam eorum conservarent, nisi et huic meo consilio interponat se nimis considerata ratio quorundam mortalium, quibus periculosa videtur in libero statu civitatis auctoritas Baudiana. Bellum gerimus contra potentissimos mundi Monarchas, et servire cogimur istis minutioribus satrapis. Vereor ne et cordati homines in mali assensum rapiantur, quibus post impetratam rerum praeteritarum veniam ab indulgentia nostri herois Mauricii non videbitur consultum obductam cicatricem refricare5. Ego, nisi in re mea parum sum idoneus iudex, contra sentio, et Academiae dignitatis interesse arbitror haec mala non ignorari, ne forte fama, quae Mobilitate viget, viresque acquirit eundo6, omnia in deterius vertat opere eorum qui per has turbellas dilapsi sunt, et ad exteras nationes penetrarunt. Nihil periculi cuiquam esse video praeter-

103

quam mihi ab adolescentibus rerum ignaris, quibus minime sum adulatus, ut videre poteris, si tantum tibi residebit a curis gravioribus et publicis occupationibus otii, ut non horreas manum admovere nobis. Sed hanc invidiae nubeculam adeo non reformido, ut potius eam, mihi laudi ducam fore, postquam refrigerato ardore facinus suum rectis oculis intueri, et vero modo metiri magnitudinem flagitii coeperint. Interim non tantum prudentiae mihi arrogo ut stare velim mea solius sententia. Quare si orationem editione dignam, aut hoc temporis articulo edendam putabis, te et dulce decus meum7 D. van der Mylium iudicem fero. Sed tu qui optime nosti quo instinctu heroicae mentes excitentur ad ea suscipienda, quae longe supra vulgi captum exsurgunt, quique fere solus aestimare potes ὕβριν Ἀγαμέμνονος Ἀτρείδαο8, facile impelles animum optimi virorum, quam in partem iudicii tui statera propensior fuerit. Haec te volebam, ἐμῷ ϰεχαρισμένε ϑυμῷ, et ut quam cito participem me facias eius quod decreveris, ne diutius animi pendeam, et ut hac cura liber aliquid reponam commentatori meo. Tuum Σωτῆρα9 sub praelo esse audio libens, et huic monumento perennitatem adfore non spero, sed confido. Vale. Datum Lugd. Batavor. XIV Martii CIƆIƆCVIII.

Notes

1 - Gedrukt Baudii Epistolae p. 264.

2 - Zie p. 81 n. 7.

3 - 16 Dec. 1607 was de student Hornhovius, die den vorigen dag gepromoveerd was, door de nachtwacht doodgeschoten bij een van de vele vechtpartijen, die tusschen haar en de studenten geregeld voorvielen. Het geheele jaar 1607 was onrustig geweest, thans brak er een klein oproer onder de studenten uit. Curatoren stelden, om de gemoederen tot bedaren te brengen, met goedvinden van de Staten van Holland, een bijzondere Universiteitspolitie, de z.g. binnenwacht, in; en toen daarop de rust nog niet wederkeerde, werden eenige belhamels tot zware straffen veroordeeld, waarvan hun echter, op verzoek van de Academische Vierschaar, 12 Maart 1608 door Prins Maurits gratie verleend werd (zie Molhuysen, Bronnen I p. 443*-457*). Baudius heeft nu einde Februari (de opdracht aan Curatoren is van 28 Febr.) een redevoering opgesteld, die hij voor de studenten wilde uitspreken: ‘Oratio ad studiosos Leidenses ob caedem commilitonis tumultuantes’, maar de Senaat gaf geen toestemming; zeker was Baudius na hetgeen het vorige jaar gebeurd was (zie p. 83 n. 3) hiervoor niet de aangewezen man. De Oratio is 1609 door Janus Rutgersius uitgegeven, en komt ook in Baudii Epistolae voor. Zie ook Bronnen I p. 179. Het oordeel van Grotius over deze oratie in zijn brief aan Rutgersius van 29 Dec. 1609 (no. 183).

4 - De letters; Ausonius, Ep. IV, 74.

5 - Cicero, de Lege agr. III. 2.

6 - Virgilius, Aen. IV, 174.

7 - Horatius, Od. I, 1, 2.

8 - Homerus, Il. Α 203.

9 - Tragoedia Christus patiens. Zie p. 97 n. 5.

Searchform

Fulltext search

Metadata search

Search domain

118. 1608 Maart 14. Van D. Baudius1.