Plures a te, vir clarissime, literas accepi, gratissimas omnes.2 Sed nulli earum ego ita respondi, ut mihi satisfacerem; propterea quaedam non missae, quaedam etiam remissae reverso ante traditionem patre meo.3 Ista quam inclusam mitto antehac displicuit, sed indignus mihi visus sum dignissimis tuis si nihil omnino rescriberem. Atque hoc quidem facio ea spe, quinimo fiducia, uti meas ubi legeris Vulcano tradas.4
Quod inter ϕιλοπατρίδας et ϕιλοπτολέμους ita te medium gerere non potes uti utrisque tuum studium probes, haud sane miror.5 Idem nobis hic accidit; vix ulla actio, vix ullum colloquium a reprehensione tutum est. Laceravi epistolam unam qua te certiorem feceram quo in statu res nostrae essent, et cum tremerem ἀποτολμῆσας scripseram esse nunc עֵת גָלוּת הַסְּלַנְדִיהָ,6 quod ipsum adhuc iudico. In Martiali7 nihil ita metuo atque vehementiam et ἀταξίαν. Tuta sunt quae volentibus imponuntur iuga. Decipientis in deceptos,
43
praesertim libertatis memores, nunquam satis tutum imperium. Decipiar vero an extorqueatur mihi perinde habeo. Liberis imperiis Deus adsistit, pactorum idem custos, rebellium iudex. Exhorrui ubi intellexi Janum natare,8 πτολίπορθον9 vero plus solito sperare.Quaeris quid agam? Studeo et mores meos ad seculum compono priusquam in scenam prodeo.10 Non tamen sine phylacteriis.11
Indica tua12 imprimis aveo videre. Meterano ego nondum carueram.13 Pater meus salutem ad te referet. Joannis tui14 memor ero.
Vale, raptim.
Tuus ἀκεραίως,
J. Boreel.
Idib[us] Decemb[ribus] 1608, Middelb[urgi].