1640. 1631 juni 1. Van M. Bernegger1.

Prope biennium abiit, eminentissime vir, ex quo Taborium2 et Willerum3 Silesios ausus sum de meliore nota tibi commendare. Horum indicio de admirabili humanitate tua magnifice praedicantium et infinitas mihi gratias agentium, Adrianus hic von der Linde4 Dantiscanus, domi nobilis, de eo quo me nec merentem dignaris favore benevolentiaque cognovit et, ut sibi quoque viam sternerem ad alloquium tuum, sui in Galliam itineris causam inter praecipuas, oravit. In luctu quodam domestico meo, qui omni mihi scriptione per aliquot iam dies interdixit, vix homini morem gessissem, nisi ea conditio ipsius esset, ut, quicquid hoc est officii, non possem satis honeste negare. Non enim unus est ex illo nobilitatis globo sub vexillo levitatis vanitatisque militante, qualis - pudet dictu - pleraque Germanica nunc esse solet. Verum ita et literis ingenium et moribus animum excoluit, ut in amorem sui optimum quemque facillime trahat. Fidem inveniam, sat scio, si quod enixe rogo, experimentum eius rei capere dignatus fueris.

Iustinus5 ad umbilicum spectat. Magno illi Salmasio6 proxima quavis

398

Vale, virorum summe, et nobili isti meo mihique fave.

Cal. Iun. 1631.

Summae dignationis tuae reverentiss. cultor

M. B.