Nobilissime Domine,
Literae Tuae, quas scriptas IX/XIX2 cum Peblitzii3 literis accepi, ita gratae mihi fuerunt, ita plenae fidei optimique affectus in res et communes et Suedicas, ut eas ipsas cum testimonio, quod virtutibus tuis debeo, magno cancellario4 transmiserim.
Insidias fieri nostrum utriusque literis et tu recte mones et ego pridem sensi. D. Marini5 literae bene ad me perveniunt, tuae non item. Causam attigisti. Quaeramus, quam poterimus tutissimas, curandi vias, et si tamen eae fallunt, cogitationum optimarum conscientia freti spernamus incerta casuum.
Res vestrae Rhaeticae eo iverunt, quo ituras semper judicavi. Det Deus, ne in peius ruant.
Ex Germania habemus satis prospera, ex quo Leslaeus6 se cum Bannerio7 iunxit: captum a nostris Luneburgum oppidum et arx Winzemum munita satis ad quartam ab Hamburgo leucam; Maracinus8 relicta castrorum sede retro coactus cedere Saxoniam versus.
Burgundiam contra regis Hungariae9 Gallassiique10 copias defendunt egregia manu princeps Condaeus11, cardinalis Valetta12 et dux Vinariensis13; Picardiam et propiora tripartito exercitu rex14, frater ejus15, et qui Royam recepit comes Suessionensis16. Autumnales morbi, deinde hyemis incommoda infestos dirimunt.
405
Interim Coloniam Agrippinensem petere pacis cudendae causa dicuntur Ginettius17 a pontifice18, pro Gallia Riceliaci frater, Lugdunensis cardinalis19; sed lentis passibus, tanquam si Iunonis20 sacra ferrent.
Vale et nos, quoties poteris, non tantum rerum, quae geruntur, sed et conjectationum tuarum fac participes.
Tuus toto animo
H. Grotius.
Lutetiae, XXII Septembris MDCXXXVI Novi Cal.