eLaborate
::: eLaborate options :::
    Show pagebreaks
    Show variations
    Letter



    1639. 1631 mei 30. Van J.O. Tabor1.

    Dubito, vir excelse, num post infinita nomina, quae in magno ambitu ducunt, Grotio innotuisse, meminisse possis infra scripti cultoris tui, qui, ut cum quoquam illorum vix comparandus sit, gloriari tamen potest per Caesaris et Electorum aulas, - quas ipsi hactenus incolere non tam voluntas quam necessitas imposuit -, a se propagatam nominis Tui excelsi celebritatem aut, ut verius loquar, excitatam gratissimae memoriae occasionem.

    Testimonium praesens perhibere potest iuvenis nobilissimus et longe maligni-

    397

    tatem saeculi supergressus Adrianus von der Linde2, qui inter prima conversationis nostrae initia numerare debet observantissimam memoriam maximi virorum Hugonis Grotii. Quam dum enixe idem nobilissimus iuvenis sibi gratam ostendit, meruisse videtur qui magnitudini tuae ex optima formula commendetur. Quam dum imperitus politioris literaturae tabellarius perscribere non possum aut saltem a negotiis et visitatorum frequentia, quae novissime Argentinam accedentibus supervenit, impedior. Ardentissimum tamen generosi iuvenis affectum erga celeberrimum nomen Tuum, vel tertiatis et male coëuntibus - per poculorum insanam licentiam et ingrata officia - verbis eidem significare volui. Ut quod mihi integrum non esset - vel ob indolem paupertinam vel blandientia pessimi saeculi impedimenta -, id fusius et exactius ornatissimo et commendatissimo suapte virtute favoris Tui proco liceret. Quem dum pro immortali et incomparabili humanitate tua suscipis, quaeso, ne dememinisse velis.

    Excelsae Dominationis Tuae cultoris et desideratoris
    per inopinata locorum intervalla
    Iohannis Ottonis Taboris
    Budissei Lusatii.

    Argentinae postrid. post adventum propridie. Kal. Iun. MDCXXXI. τάχιστα.

    Onderaan de brief met latere hand: Inscriptio erat Viro Excell. Hugoni Grotio Patrono suo Lutetiae.

    Notes



    1 - Hs. U.B. Leiden, cod. B.P.L. 749. Eigenh. oorspr. De schrijver is de Duitse rechtsgeleerde Johann Otto Tabor (1604-1674) uit Bautzen in Lausitz; hij werd kort na 1634 tot ordinarius professor te Straatsburg benoemd en in 1659 tot curator en hoogleraar te Gieszen.
    2 - Niet nader geïdentificeerd; vgl. no. 1640.
    Search



    Searchform

    Fulltext search

    Search domain

    Search site
    Search current document

    [text]
    [text]
    [text]