Advocatis, mi frater, optimis atque eruditissimis viris gratias satis dignas agere non possum, quod in negotio gravi tam fidele dederunt consilium, pro honorario, quod recusant, honorem ipsis habeo, dum vivam, et, siquid unquam ultra potero, id meritis ipsorum reddam. Sorgii2 cogitatio mihi non displicet. Hertogsveldius3 et Berckelius4 hinc absunt neque existimo Goederedium5 quicquam rei gravioris in se recepturum.
Ita tempus ad Conventum extrahetur. Ad Federatos scribere, si id fieri possit ut fecit Utenbogardus6, qui de jure suo nihil decessit, non subterfugerem. Multum refert, quid et qualiter scribatur, qua super re lubebit intelligere amicorum consilia. Responsi, ut et alterum exemplum fiat, et quamplurimis celeberrimisque signetur, utile fore existimo.
Vale, mi frater.
24 Novembris 1631.
Tibi obligatissimus frater
H. Grotius.