4. [1597]. Aan Joh. Meursius1.

Meursio suo Hugeianus Grotius S.D.

Literae tuae merum Atticum mel mihi fuere mi Meursi, et quid mirum, cum tu

antiquorum hominum perlibes aurea scripta? Inter quos non ultimus Augustinus, qui o utinam aliquando - siquidem iam et Theologus esse coepisti - tuus audiat. Specimen sane illud quod ad me mittis, non parvam mihi spem iniecit, te, vel de Augustino, vel simili quopiam Theologo - scis quem innuam3 - bene posse mereri. In prima illarum, quas ad te misi4 coniecturarum deceptum me video, dum verba illa si per nos Geleniana figmenta esse non satis animadverti. Has coniecturas vide in duobus συνχρονίοις altero gentili, altero Christiano. Symmachus in Oratione pro Sacris Patriis5. Omnia quidem ideo plena sunt, nec ullus perfidis tutus est locus. Lego: Omnia quidem Deo plena sunt.

Prudentius lib. contra Symmachum secundo, loquens de pictoribus, atque poetis6:

Luxuriatur versus. Codex antiquus cessa figuris Somnia.

L. cassa figuris. Idem7:

L. Dura lapillorum macie. Vale, et quod facis, me ama, et (si placet) per hunc literas remitte.

Adres: Iuveni literarum opibus ornato Iohanni Meursio in den IJserman tot Leyden.