eLaborate
::: eLaborate options :::
    Show pagebreaks
    Show variations
    Search



    Searchform

    Fulltext search

    correspondent

    Search domain

    Search site
    Search current document

    Letter



    69. [1605] Nov. 28. Van Simon van Beaumont1.

    Clarissime Domine Groti.

    Consultum te venio, amici causa quod per humanitatem tuam mihi arbitror licere. Gruterus2 noster, ex literis Meursii3, intellexit Domini Barneveldii filios studiorum et πολυτροπίας gratia abituros in Germaniam, Italiam, Galliam, paedagogo et custode eodem Meursio. Cumque sit ei filius, novemdecim annorum,

    59

    aut circa4, adolescens pro aetate et communi captu litteras Graecas et Latinas bene doctus, visa ei est haec non incommoda occasio, si filius ille in comitatum sive famulitium adolescentium recipi honesta et liberali conditione posset, et ita, non magnis patris impendiis, lustrare regiones, celebriores Academias invisere et caetera propter quae a nostratibus profectiones eiusmodi suscipiuntur. Hac de re cum quid sentirem, et primum, num id utile filio putarem, deinde an illum locum posset adipisci, interrogaret, dixi id quod res est, impeditum mihi esse id suadere vel dissuadere. Adolescentes enim laute et delicate eductos et ad aulicam iam vitam et licentiam, iuventutisque libidines assuefactos, vereor, nec ipsos vitae modum, procul e conspectu patris, habituros, nec tantum authoritate et supercilio valere Meursium ut regi se ab illo patiantur; cui iam olim pueri insultare soliti sint, cum alioqui ipse cum carissimis suis gloriis, putidus magis sit, et ridiculus, quam odiosus, revera, ut est in veteri versu:

    ϰενεῆς οἰήσεος ἔμπλεος ἄσϰος5.

    Et sane parum attente legisse mihi videtur Plauti sui Bacchides, ubi a contumelioso discipulo tantum non vapulat misellus paedagogos, ne ipse Phaenicem se esse Pelidis illis speret6. Itaque vides, si mores et libidinem nobilium - ut hodie sunt, et praesertim in Italia, cloaca omnium vitiorum - actum esse de studiis, ne quid gravius ominemur, et indolem pueri ceream et sequacem, sic enim sunt fere optima ingenia, corrumpi facile posse. Censui igitur ad te referendum, qui viro optimo, ac tibi addictissimo, pro prudentia consilium dare poteris, et pro benignitate voles, ac etiam si ita videbitur, qua es gratia apud Dominum Barneveldium, commendatione iuvare. Quod te plurimum ut facias oro, et quidquid molestiarum tibi est oblatum Bellimontio tuo imputes, qui hoc pro iure amicitiae nostrae mihi sumpsi, nec metuo ne mireris, te mihi fuisse tam familiarem. Vale, mi Groti, et Domino Borrelio7 meis verbis omnia prospera augurare. Middelburghi IIII. Kal. Decembres.

    Tibi addictissimus
    Simon Bellimontius.

    Adres: Clarissimo doctissimo viro Domino Hugoni Grotio ICto. Hagam.
    Notes



    1 - Hs. Kon. Bibl. Den Haag, cod. 72 D. 41. De studiereis van de zonen van Oldenbarnevelt begon 1606; 29 Augustus van dat jaar werden Meursius en zijn pupillen als studenten te Heidelberg ingeschreven (Toepke, Matrikel Univ. Heidelberg II, 231). Hieruit volgt, dat deze brief van 1605 is. De schrijver is Simon van Beaumont (1574-1654), in 1605 waarschijnlijk advocaat te Middelburg, waar hij het volgende jaar tweede pensionaris werd.
    2 - Jacobus Gruter (overl. 1607), rector der Latijnsche school te Middelburg.
    3 - In Meursii Opera XI p. 146 staat een brief van Gruter aan Meursius van 15 Dec. 1605, die waarschijnlijk ook op deze zaak betrekking heeft, en een antwoord is op een brief van Meursius, waarbij Gruter's verzoek werd afgewezen.
    4 - Vermoedelijk Jacobus, geb. ± 1587, en 18 Sept. 1606 als student, te Leiden ingeschreven. Hij behoorde tot de oproermakers onder de studenten na den moord op Hornhovius (1608), werd uit het Album studiosorum geroyeerd, maar kreeg later gratie (Bronchorst, Diarium p. 119; Molhuysen, Bronnen I p. 452*-456*).
    5 - Theodoretus, de Cur. aff. II p. 489.
    6 - Plautus, Bacchides 156 vv. ‘Plauti sui’, omdat Meursius in 1599 de Exercitationes had uitgegeven, waarvan deel I Plautus behandelt.
    7 - Johan Boreel (1577-1629), later pensionaris van Middelburg. Op zijn huwelijk met Agnes Hayman dichtte Grotius het Epithalamium, dat in de Poemata p. 104 voorkomt. Hij wordt vaak in de brieven aan Grotius genoemd; vermoedelijk woonden zij, toen De Groot advocaat in Den Haag was, in hetzelfde huis.