eLaborate
::: eLaborate options :::
    Show pagebreaks
    Show variations
    Search



    Searchform

    Fulltext search

    correspondent

    Search domain

    Search site
    Search current document

    Letter



    386

    5264. 1641 juli 6. Aan G. Horn.1

    Illustrissime domine,

    Omnes literas Excellentiae vestrae2 recte accepi vidique et audivi libenter D. Snodskii3 ab epistolis eius. Inter negotia mihi a regina regnoque Suedico imposita4 nullum est, quod mihi perpetuo magis cordi fuerit quam libertas Excellentiae vestrae tum regni causa, tum ob eximias ipsius virtutes, quas consentiens fama praedicat, tum etiam magni cancellarii5 causa, cui fortunae meae in patria afflictae restitutionem debeo, nullam omisi occasionem, nullum tempus pro ea libertate laborandi et nunc etiam nihil magis ago aut magis agam, donec perfecero. Deus, sine cuius providente permissu nulla piis adversa accidunt et qui pie ea ferentibus ingentia praestat solatia, maiores nobis in hoc negotio quam ante spes alliciet easque non uniusmodi, ita ut de bono celerique exitu nihil dubitem. Summae felicitatis ducam loco, si tantum hospitem Lutetiae mihi excipere liceat. Gothica frugalitate brevior ero, quia dicet quae dici opus est qui has fert vir optimus regnoque Suedico et Excellentiae vestrae fidissimus.6

    Deus, illustrissime domine, Excellentiam vestram omnium rerum temporalium commodis diu privatam magis magisque locupletet donis spiritualibus in aeternum profuturis.

    Excell. vestrae semper inservire paratissimus
    H. Grotius.

    Lutetiae, 6 Iulii novi Cal., quo hic utimur, anni 1641.
    Notes



    1 - Gedrukt Epist., p. 682 no. 1505. Gustav Karlsson Horn (1592-1657) bevond zich sinds de slag bij Nördlingen (1634) in Beierse krijgsgevangenschap. Op 3 maart 1638 viel onder meer Johan van Werth (no. 5017 n. 4) in handen van Bernhard van Saksen-Weimar, zodat de mogelijkheid tot uitwisseling ontstond. In januari 1641 werd Werth vanuit het château de Vincennes overgebracht naar Nancy en in maart 1641 werd Horn vanuit Burghausen naar Lindau gebracht. Eind juni 1641 werd Horn echter weer naar Beieren teruggebracht; vgl. supra nos. 5258 en 5259. De uitwisseling vond pas plaats in maart 1642. Vgl. SBL XIX, p. 361-364; Topor-Morawitzky, ‘Gefangenschaft ... Horn im Schlosse zu Burghausen 1634-1641,’ in: Oberbay. Arch. f. vaterl. Gesch. XVII (1857), p. 227-293.
    2 - De brieven ontbreken. Wel bewaard is een ongedateerd memoriaal van Horn, bestemd voor Grotius; zie bijlage no. 27. In Grotius' nagelaten papieren bevindt zich voorts een uittreksel uit Horns correspondentie met de Zweedse resident te Benfeld, Friedrich Richard Mockhel; zie bijlage no. 28.
    3 - Georg Hansson von Snoilsky (no. 5226 n. 4).
    4 - Sinds begin 1638 was het bevorderen van Horns vrijlating opgenomen in Grotius' instructies; vgl. dl. IX, bijlage no. 3, p. 794.
    5 - Axel Oxenstierna vroeg op 5 juli 1635 Grotius' medewerking voor de vrijlating van Horn (Supplementdeel). Horn was bovendien weduwnaar van zijn dochter Kristina Oxenstierna (1610-1631).
    6 - Vermoedelijk bovengenoemde Snoilsky.