6218. 1643 mei 16. Aan N. van Reigersberch.1

De brief ... begint met deze aanmerkelijke woorden:

De koning heeft lang met de dood geworstelt, tot verwondering van alle de medicijns en tot zijne groote droefheit, zeggende dat de veroordeelden bij sententie haast wierden geëxecuteert, maar dat hij lang bleef zonder tot de dood te konnen geraken. Hij is eindelijk van zijn pijne verlost den veertienden May ten drie uuren namiddag, op dezelve uure, maand en dag van de maand, op welke hij door zijn vaders dood de kroon had bekomen. In alle zijne ziekte heeft hij getoont een groote goetheit en lijdtzaamheit.2

't Lichaam van den kardinaal-infant is hier doorgebragt.3 Geen vijandlijkheit word

270

De koning heeft voor zijn dood gewilt dat zijn broeder en de koninginne malkander zouden omhelzen in teeken van vrindschap.

Na de dood, alzoo de koninginne met den nieuwen koning in haar slaapkamer was vertrokken, is daar gekomen de prins van Condé en heeft op zijn kniën belofte gedaan van getrouwheit in 't bedienen van den staat van grand maistre4 en zijn gouvernement; hij heeft daarna des konings hand gekust. Daarna is gekomen de hartog van Orleans - want de naam van Monsieur komt nu toe den hartog van Anjou - en heeft belofte van getrouwigheit gedaan, de hand kussende. Gisteren namiddag is de koninginne, omcingelt met de regimenten van de guarde en de lichte paarden, gevoert naar Parijs, zittende naar haar manier achter in de koets tusschen haar twee zoonen,5 aan de zijde van den koning in 't portier madame de Lansac als gouvernante van den koning, in 't andere portier de hartog van Orleans, tegen de koninginne over madame de Brassac, eerste dame van de koninginne. 't Geroep van ‘vive le roi’ was over den geheelen weg zeer groot.