5954. 1642 november 15. Aan W. de Groot.1

Mi frater,

Vidi libellum Germani qui hic infamis est,2 ut mihi Hambraeus dixit, non tantum ob ebriositatem et calumnias, verum etiam ob mantelli furtum.3 Hambraeus ei egenti de suo pecuniam dedit et aliis auctor fuit ut darent. Vides quam illi referat gratiam. Haud dubium est quin ab aliquibus emptus sit ad reperienda et edenda tot mendacia. Filius meus4 nunquam illum audivit docentem; nunquam apud Ransovium pransus est.5 Nihil scit de versione Lutheri.

517

Gallus ille qui meum et Mileterii laborem tam candide probat,7 velim scire quis et qualis sit, ut videam an, quid et quomodo respondere ei debeam.8 Epistolam eius quanquam probo, ego non edam, tum ne pecunias corrogare videar, tum quod isti obtrectatores melius quam silentio nostro puniri non possunt.

Nostras editiones, id est Lucani, poematiorum, Anthologiae summopere tibi commendo.9 In id enim propero, ut omnia unde aliquid redundare ad posteros potest utilitatis, faciam publici iuris.

Valde aveo scire quid acturi sint cum Zelandis Hollandi.10

Quod domino Utenbogardo non respondi, id non eo evenit quod non summe venerer virum valde pium et eruditum et de me optime semper meritum. Sed in isto negotio metui ne epistola mea per mortalitatis aut alios casus veniret in manus malorum interpretum. Quae ipsa causa est cur et uxori tuae11 non responderim eademque cautione in isto quidem negotio uti posthac constitui. At si quid facere possim gratum domino Utenbogardo, faciam et si qua materia se ad scribendum dederit, non negligam. De Cordesii catalogo ero memor.12

Commendo me nostris,

tibi obligatissimus,
Hugo Grotius.

15 Novembris 1642.