Illustrissime Domine,
Dux Bernhardus2 simulavit quidem conatus in Germaniam: revera propositum ei3 est Vesontionem vi aggredi. Id ut fiat, primum depellendus erit dux Carolus4 et marchio S. Martini5, praefectus Burgundico comitatui, qui inter eam urbem et flumen, cui Dulce nomen, leviter se immuniere. Misit dux Bernhardus de suo exercitu obviam IV illis millibus per Alsatiam sibi conscriptis; queis auctus aliquid magni tentabit. Scribuntur ejus equites hostium millia partim interfecisse partim disjecisse captis et nonnullis.
Nec ab aliis in eodem comitatu cessatur. Nam ducis Rohanii6 quanquam Genevae absentis miles Arbosiam cepit. Dux autem Longavillanus7 post Leonem Saunerium cepit Orgelesium obsidetque Bleteravium, vetus8 Nassavici juris oppidulum, bono situ et arce firmum.
Nec ad Belgicum finem segnius administratur, ubi praeter egregium cardinalis Valettae9 exercitum Milereius10 cardinalis Riceliaci propinquus, suum habet, cui
422
imperet, militem, 10 praetorianas centurias, Helveticam praeterea, Marinam et Vidami. Cum eo Bohanium cepit, arcem hostilem, 3 leucarum intervallo ab oppidulo S. Quintini. Deinde se coniunxit cum cardinali Valetta ad Landresium pari jure cum eo cardinali, nisi11 quod cardinalis dat signum excubiis. Communitis jam ibi castris sinuosis inter humum excavatis viis ad oppidum acceditur sperareque nos jubent qui ibi sunt, intra mensem alterum oppido se potituros. Habet id oppidum propugnacula, quae bastiones vocant, quinque. Amnis Sambra oppidum inferius, quod vice suburbii est, alluit. Eo a Gallis insesso, qui in oppido sunt sub Henino12, forti praefecto, 3 lunata fecere opera, tegendis portis: nullum enim est vallum extra fossam. Ipsa fossa oppidique vallum non spernenda, sed parvitas oppidi presidiique facit, en diu defendi posse videatur. Est Valentianis hostis, cum 3 millibus equitum, pari peditatu, exspectatque Picolominii13 auxilia.Pecuniae Batavis debitae properantur; itaque spero brevi nos inde boni aliquid audituros. Imperator14 in Hungaria non parum militis colligit.
Deus, Illustrissime Domine, tibi tuisque propitius adsit.
Illustrissimae Dominationi Tuae addictissimus15
H. Grotius.
Lutetiae, 7/17 Iulii MDCXXXVII.