2225. 1635 augustus 9. Aan G.J. Vossius1.

Vir praestantissime,

Grammaticas commentationes tuas2 quo inspicio magis, eo magis et ordinem et eorum, quae doces, argumenta certissima et omnigenam eruditionem miror. Quare quas nuper egi gratias3, cum primum librum accepissem, eas nunc eo penitius cognito ago duplicatas, et simul pro novo beneficio id est liberaliter scriptis literis, quas dedisti Quintilis idibus4.

Bignonius5, Cordesius6 aliique literarum et amantes et boni iudices constantissimi omnes sunt in amore tui et abs te amari vicissim faciunt plurimi. Junii7 rationes probo. Alteri, quem commendaturum te dicis, iuveni8, si bene quid possum facere, faciam. In meam autem domum si quem sim recepturus - ad numerum quod pertinet satis multos habeo - in eo multa sum quaesiturus, quae non ita facile sit reperire.

Arlandervenium9 miror non Heemstedani10 malle uti gratia. Tamen, si ita vult, meum ei testimonium de familiae honestae non deerit.

Petrus noster11 si longinquas oras invisere in animo habuit, quod multi viri egregii et olim et nostro saeculo fecere, non est, quod eum mea dignitas abducat. Sicut invitum protrudere nunquam volui, ita nec amori ipsius externa visendi obstare. Quod si etiam alieno inde sit animo, tamen cuncta, quae navigationem mercaturamque concernunt disci ab illo malo quam leguleiorum tricas. Cognitio tamen aliqua juris communis ac patrii quodvis vitae genus electuro utilis esse poterit. Sed id fieri velim ὡς ἐν παϱόδῳ12, et semper meminisse eum Horatiani praecepti: est aliquid quo tendis13. Sophompaneam si vertit ipse pietatis nomine, aut laudandus erit aut excusatus14. Neque tamen nolim idem ab aliis praestari,

147

Quod maximi philosophi Galilaei15 negotium tibi cordi esse pateris, facis rem dignam tua bonitate et in honestas artes constanti studio. De migratione incipit ultro cogitationem exuere ut postremis scripsi literis16, sed sperat se ornaturum Bataviam reperto tam diu quaesito de locorum, ut loquuntur longitudine; cuius certam a se rationem inventam constanter in literis suis affirmat homo non vanus. Ego ut nostratibus honorem habeat, quem proposuit habere, annitar adjuvante Elia Diodati17, amicissimo ipsius et talium quoque erudito.

De Allatio18 rogo memor sis, ubi jurisconsultus Blauwius19 erit domi; libri sunt apud eum, quem dixi Diodati. De Corvino20 non obliviscar. Vale, et alteras illas, quas promittis, literas, ubi primum commodum erit, mitte, ne ego me cruciem quaerendo, quod sit, quod in illas servaveris.

Vale cum conjuge optima21 optimaeque spei liberis22.

Tuus qui semper
H. Grotius.

Lutetiae, IX Aug. nov. Cal. MDCXXXV.