1
Illustrissime domine,
Osnabrugum feliciter advenisse Excellentiam vestram exceptamque pro regni et sua dignitate plurimum gaudeo. Galli moras nectunt.2 Prima causa fuit quod antehac successibus elati eis instandum crederent, praesertim quod ii qui possunt plurimum, salutem suam bello defendi simulque eo sua commoda augeri sentiant.3 Iam altera subiit causa, ei quam attuli contraria, sed paris effectus: nolunt in tam celebri conventu conspici tam recenti memoria acceptae cladis ad Danubium,4 ingens secum ferentis indicium incuriae tum eorum qui regno, tum eorum qui bello praesunt. Accedit tertia, quod cum Batavis negotia tractanda habent quae in tam multicipite republica brevi transigi non possunt.5 Sicut autem humanum ac sociale est exspectare eorum adventum etiam diu post praefinitam diem, ita arbitror non plane periturum tempus Excellentiae vestrae, quae interim discere poterit ex colloquiis aut aliorum relatu quid optent, quo tendant et Danici6 et caesariani.7
2
Plura scriberem nisi pro certo haberem quae ad illustrissimum baronem Oxenstiernum scribo,8 eorum participem fieri Excellentiam vestram. Ego ab utroque gaudebo ea edoceri per quae his temporibus magna habentibus in se momenta utilem me praestare possim regno rebusque Suedicis.
Deus, illustrissime domine, Excellentiam vestram bono Suedico incolumem diu servet,
Excellentiae vestrae servire paratissimus,
H. Grotius.
Calendis, ut hic putamus, Ianuarii anni 1644, quem Excellentiae vestrae felicem opto, Lutetiae.
Ransovius dimissus huc venit promissis pistoriensibus octingentis.9 Mandata habet pacis faciendae; an a solo duce Lotharingo, cuius captivus fuit, an et ab aliis, dubitatur.
Adres (volgens de uitgave der Epist.): Joanni Salvio.