Excellentissime et illustrissime domine,
Diu fuit, quod exspectavi literas a Sublimitate tua aut eius iussu scriptas, quae me mandatis instruerent super iis, in quibus haesitabam, solitus semper praescripta diligenter sequi. Id cum mihi2 defuerit, feci quod iudicare potui esse optimum.3
Post illud, de quo scripseram,4 nihil novae mihi controversiae cum Gallis fuit, et quidam e senatu regio honorifice me salutatum venere.5
Ex legatione lucri nihil accepi. Patrimonium vero vetus6 diminui, maxime ex quo in immensum crevere rerum7 pretia, quod non ignorant qui hic vixere Suedi. Et nunc in longum, ut hic moris est, conduxi domum splendidiorem8 ornavique supellectile non mihi, sed legationi conveniente. Lucrum vero, quod speraveram, maximum fuit9 pax orbis christiani, ad quam10 si quid potuissem contribuere, id summae duxissem felicitati. Si tamen utilitas Suedica non ferat me11 legatum haberi, rogo, ut sciam, quando velit regina et excellentissimi rectores me hanc sarcinam deponere,12 ut mihi dispiciam13 locum pacatum, valetudini meae et optime de me meritae coniugis congruentem, ubi privatus remotusque a bellicis negotiis in piis meditationibus consenescam grato semper animo recolens honorem mihi habitum, hoc interim dolens impensas in hanc legationem factas non eum, quem speraveram, fructum consecutas.
Deus [etc.]
Lutetiae, X/XX Iulii MDCXLI.
411
Bovenaan de minuut schreef Grotius: Magno cancellario.
Bovenaan de brief in de copie te Leipzig staat: Argumentum. Queritur sumtuosam legationem. Dimissionem ex legatione vel subolet vel optat. Coniugem laudat.