Et tamen, si tantum abesset, sperare literas recentiores poteram quam tuae, quae mea est infelicitas, advenerunt, quas scriptas Calendis Octobribus die XIX Decembris novi calendarii accepi. Itaque nescio, quo malo fato tibi, iuvenis nobilissime, scribendi labos, mihi legendi voluptas, nisi qua parte vos salvos nostrique non immemores didici, paene periit.
Mommorantium3 captum nuntiabas: dudum est, quod esse desiit. Ipsi amico nostro communi D. de Hayes4 tot dies noctesque non parum, ut spero,
84
detriverunt de luctu gravissimo sane, nisi eum majora etiam exempla solarentur. Iam si aeque testudineus erit harum literarum gradus, quid ego tibi de dubiis post Sueciae regis mortem5 protestantium rebus scribam, quas interim, dum hae ad vos arrepunt, nova forte acies aliqua aut restituet, aut evertet.Bohemiae regum uterque mortuus nuntiatur et ὁ ἀποτυχὼν6 et ὁ ἑπιτυχὼν7; interim forte Saxonis erit Bohemia.
Caesar8 aegrotare dicitur: alium quis scit an non interim habebimus. Nam quid ego nunc vobis rumores, qui de rebus vestris huc feruntur, referam; id est quomodo Germanus Schombergius9 avidius se patinae immergens veneno abreptus sit, cujus violentiam Gallus cardinalis10 cibi parcior eluserit, praestructa scilicet ab Hispanis nece, dum non aliud reperiunt remedium discutiendo quod agitabatur reginae11 repudio. Haec ego si a te nova ac certa haberem, triumpharem apud Hamburgenses, scilicet ut apud Ithacesios Ovidiana Penelope.
Haec ego si possem timide credentibus ‘ista Ipse mihi scripsit’ dicere, quanta forem?12
Sed haec quidem forte ad nos parum; illud magis, quod cognovisse ne nunc quidem serum est, bene procedere editionem trium inter Christianos veteres eruditionis haud minimae, Tertulliani, Theodoreti, Cyrilli13; cujus gaudi jam aliquot hic meliorum literarum colore tinctos feci participes, quorum est Lindenbrogius14 vestri Rigaltiique15 ita ut par et aequum est amantissimus.
De Thuano16 votis vestris justissimis accedo; nunquam ei tanta continget fortuna, quin majora eum mereri quovis pignore ausurus sim contendere. Florentem illum aula, Italia fratrem17 remittat. Tuum vero fratrem18, quod interdum liberiore ruris coelo fruitur tanto praesertim et tam amico comite laudo sane irasci ei solitus, quod oculis suis minus parceret; quos si habere se melius cognovero, nihil oculi mei laetius legent. Et ipsi et amicorum caeteris habeo gratias quantas possum maximas, quod servare mihi laboraverint id, quod in fundo dolii resederat. Futuri temporis spes omnes abdico contentus loco et fortuna, quam Deus dederit. Satis mihi praestabit Gallia, si vos amicosque alios diu sospitet mihique sospites nuntiet.
Scribebam Hamburg XII/XXII Dec. MDCXXXII.
Tuus totus
H. Grotius.
Adres: A monsieur Monsieur Jaques du Puy. A Paris.