Faedus Sueo-Gallicum tandem factum est firmatis pactis Wismariensibus et Hamburgensibus.2 Rex Galliae dat reginae Sueciae subsidia annua 480m. thalerorum imperialium. Durabit ad obtentam pacem universalem. Tractabitur haec Osnabrugis et Monasterii. Dn. Hornii3 libertas pactis comprehendi nequaquam potuit. Certo tamen promisit eam Dn. legatus D'Avausius,4 sur son honneur, sour [sic] son âme et à la parole de l'ambassadeur, au nom de son roy, idque etiam scripto in Sueciam contestatus est. Effectum sperabimus a promotione E. vestrae, nisi iam per Bavarum steterit, quominus sperari possit.

Exercitus nostri sub Guelpherbytum sunt, hostiles ad Oschersleben. Hi acceptis novis supplementis solutionem obsidionis adhuc acriter tentaturi creduntur. Nostrates eos magno animo expectant. Hassi nobis desertis Dorsato obsesso subvenire satagunt. Princeps Auriacus dedita Gennapio Hatzfeldium5 facile submovere posset Dorsato, et iure, utpote multis Hispanis stipatum. Supplementa e Suecia hisce diebus in Pomeraniam et Megapolim appulsa sunt duce Torstensonio,6 qui prius praefuit rei armamentariae, nunc Banerio successurus. Exercitus ad Guelpherbytum maximopere desiderat properum adventum et ducis et supplementorum et pecuniae. Itaque oportune nunc venerit!

Faedus Sueo-Batavicum7 pro conservatione mutui status et libertate navigationis ac commerciorum utriusque maris ad diem 3/13 Iulii consummatum est. Tractatus Stadensis8 adhuc durat. Batavi offerunt se soluturos vectigal in Øresund ea quantitate, quae inter annum 1600 ad annum 1628 minima exacta est, rex Daniae vero ut anno 1637 captum fuit. Putatur uterque aliquanto plus remissurus, ut ad aequitatem veniatur. Sed volunt Batavi positam quantitatem ad certum tempus duraturam rege adhuc recusante. Vectigal Gluckstadiense cessaturum promittit rex, si Hamburgum vectigalia quoque sua cessarit. Caeterae controversiae minores sunt, quam ut amicitiam remorentur. Itaque videtur aliqua spes transactionis.

Fundato faedere Gallico ratihabitionem Brunsvicensis9 e Suecia cepi. Expecto igitur quotidie deputatos a ducibus, ut id quoque consummetur. Durabit id quoque ad obtentam pacem.

His E. vestram optime valere percupio, ut

E. Vestrae observantissimus cultor
J.A. Salvius mp.

Hamb., die 27 Iul. st. loci a.o 1641.

Bovenaan de brief schreef Grotius: Rec. 28 Aug.

Notes

1 - Hs. Den Haag, ARA. Eerste afd., coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 10 (1641, 5). Eigenh. oorspr. Antw. op no. 5254; beantw. d. no. 5343.

2 - Het verdrag van Wismar, gesloten op 30 maart 1636 tussen Frankrijk en Zweden. De bepalingen van dit verdrag werden herzien en uitgebreid en het werd tenslotte op 15 maart 1638 te Hamburg geratificeerd. Vgl. Du Mont, Corps Dipl. t. VI.I, p. 161v. De verlenging van het verdrag werd gedateerd op 30 juni 1641, maar op Frans verzoek werd aan het einde genoteerd: ‘Monsieur Salvius a voulu cette datte [= 30 juni 1641], d'autant que le premier terme est assigné au dernier jour de Juin, et que si nous avions datté du seize Juillet, il n'auroit pas eu droit de demander l'argent qu'en Décembre.’ Vgl. Du Mont, ibid., p. 209.

3 - Gustav Karlsson Horn (no. 5264 n. 1).

4 - Claude de Mesmes, graaf van Avaux (no. 5001 n. 7).

5 - De keizerlijke veldmaarschalk Melchior von Hatzfeldt und Gleichen (no. 5025 n. 11) belegerde sedert juli 1641 Dorsten in Westfalen, dat in Hessische handen was. Na herhaald verzoek om hulp aan Frederik Hendrik gaf de stad zich uiteindelijk op 18 september over. Zie L. van Tongerloo, in: Hess. Jb. Landesgesch. 14(1964), p. 247v.; Knuttel, Cat. v. Pamfl. no. 4764.

6 - De opvolger van Johan Gustavsson Banér, Lennart Torstensson (no. 5176 n. 4).

7 - Het verdrag tussen Zweden en de Republiek was op 11 september 1640 te Stockholm gesloten; het werd in Den Haag geratificeerd in mei 1641 en in Stockholm op 13 juli 1641.

8 - Conferentie te Stade tussen Deense (no. 5259 n. 9) en Staatse (no. 5184 n. 8) onderhandelaars.

9 - Zie voor de - uiteindelijk mislukte - onderhandelingen tussen Zweden en Braunschweig ook no. 5140 n. 5.

Searchform

Fulltext search

Metadata search

Search domain

5308. 1641 augustus 6. Van J.A. Salvius.1