Nobilissime et amplissime domine,
Ego quidem Suedico itineri me paro,2 ut reginae nostrae huius legationis acta renuntiem.3 Sed uxor et filia ex medicorum consilio valetudini suae subsidium capere coguntur ab aquis Spadanis, quo ut tuto pervenire possint, literis ad id opus habent ab imperatore, rege Hispaniae, electore Coloniensi eorumve legatis.4 Rogo itaque nobilem Amplitudinem vestram, ut eae literae quamprimum fieri poterit mittantur,5 vicissim facere paratus quaecumque nobili Amplitudini vestrae placitura intellexero.
Rosae serio obsidentur a Gallis.6 Ad Rhenum leves pugnae, dum maiores copiae sub duce Anguiano exspectantur. In Italia nihil agitur, nisi quod Gallos offendit pontifex maximus electione cardinalium, itaque legatus Gallicus inde abire iussus. Dux Aurelianensis magnum in Flandria habebit exercitum fine, ut puto, Maii et Batavorum conatus exspectabit.7
Deus, nobilissime et amplissime domine, Nobilitati vestrae faveat,
Nobilitati vestrae studiosissimus eique ad obsequia paratissimus,
H. Grotius.
Lutetiae, 12/22 Aprilis 1645.
Adres (volgens de uitgave der Epist.): D. Rosenhan.