Vides, mi frater, literas quas ad principem2 et ad Hollandos3 scripsi. An tradendae sint, tam procul positus dispicere satis non possum. Uteris consilio senatoris Reigersbergii4, si apud vos est; si abest, viri ejus, quem suo merito maximi facio, Bellimontii5. Si videtur ex usu tradi literas, tu eas tuo signo obsignabis.
Parentibus6 me commendes velim et dicas operam me dare, ut certa alicubi sede fortunarum reperta et ipsis et meae domui utilior esse possim. Nuper patrem salutavit Fridericus Hohenloïus comes7. Uxori tuae8 liberisque et omnibus iis, qui nos sanguine, affinitate, amicitia contingunt, omnia precor ex animi sententia.
Ratisbona premitur et vereor, ut evadat. Literas illas priores, quas ante menses aliquot ad Hollandos scripseram9, multo meliore loco sunt res nostrae quam ut tradi velim, idque senatori Reigersbergio significavi.
256
Haec ubi scripseram, accepi tuas 3 Iulii datas addita et patris manu, cui gratias habeo pro nostri memoria, ipse ipsius matrisque nondum immemor.
In mea re cancellarius10 progreditur βοείῳ ποδί11. Omnes eum dicunt bonae esse fidei; quod si est, nostra optime se habebunt.
De Petro et Diderico12 quae scribis perplacent.
Francofurti 3/13 Iulii 1634.
Tui amantissimus frater
H. Grotius.