2435. 1636 januari 10. Aan G.J. Vossius1.

Non credas, vir meo judicio id, quod senatus Romani judicio erat Nasica2, quanto gaudio affectus fuerit Diodatius3, cum videret ex literis ad me et ipsum scriptis4 - nam forte, cum eas reciperem, id est hodie, intervenerat - quantus in Galilaeo5 honos haberetur bonis in commune literis abs te, tantae auctoritatis viro, ab Hortensio6 et a nobilissimo mihique plurimi semper facto Realio7. Rogavit me, partem ut ipsi literarum illam darem, ut bene merito seni et ab inquisitione male tractato aliquid inde esset solatii. Et quando Galilaei, ut recte judicas, aetas non videtur migrationem pati, ipse ejus nomine in Hollandiam ire constituit. Si res, ut spero, bene procedet, aliquid mihi debebunt nostrates, plerique nimium in me ingrati, quod honorem nobilis reperti ad ipsos derivaverim. Eidem, si Seldeni viderint librum8, discent plures multo me fieri ab iis, quorum causa tam dura pertuli.

O ingratifici Argi, immanes Graii, immemores benefici9. Ἀλλὰ τὰ μὲν πϱοτέτυχϑα ἐάσομεν10, non ultra ἀχνύμενοι.

Narsium11, quando a Suedis non est consecutus quae vellem, currere ad Indos, non tam ut a pauperie quam ut a contemptu se vindicet, neque miror neque damno. Patet viris bonis ϰαὶ ἡ ἀντίχϑων.

De Petro12 meo quae scribis, iis nihil potuit mihi gratius contingere, praesertim cum omnia tua non ut ἐϰ τῶν σῶν μύϑων, sed ut testimonia accipiam. Si ita est, ut scribis, puto me tuae imprimis curae id debere proque eo gratias ago.

Leonis Allatii libros13 ad te mittemus a te dandos cui volueris. Sed propius me tangit ἡ ἀνϑολογία14, de qua meas ad te literas15 jam spero pervenisse. Ea dabitur cui voles, dum de tempore habeam certam cautionem. Id enim ob multa mea

470

Berneggeri18 rogo omni tempore memineris. Meretur viri et eruditio et probitas.

Nostri te salutant et tuos omnes. Viro amplissimo Bignonio19 male evenit oratio eloquentissima contra dignitatum nundinas rege20 praesente habita. Spero tamen praeter refrigeratam ad tempus regis gratiam nihil ei eventurum pejus, nam senatores sex, quorum ϑαϱϱημοσύνην rex illius δεινότητι imputat, in vincula abducti sunt21. Cordesius22 aliique viri boni sane amantes tui in illum non desunt obdurandi ad patientiam tam nobilis animi officiis.

Vale cum amicis.

X Ianuarii MDCXXXVI, Lutetiae.