4646. 1640 mei 12. Aan J. Wtenbogaert1.

Mijnheer,

Ick heb met groote droefheit verstaen het overlijden van uwe Eerw.e lieve huysvrouwe2 wel connende bedencken, hoe swaer het valt sulcken troost te verliesen in die iaeren, die den troost meest van noode hebben.

Ick en behoeve uwe Eerw.e niet te seggen alle dingen, die uwe Eerw.e in gelijcke occurrentiën aen anderen heeft gesegt en ick, als ick wilde, soo wel niet en soude connen seggen.

Alsoo Godt in het Nieuw Verbont allerley cruys gebruickt om ons beter ende van alle aerdsche affectiën vrijer te maecken, soo weet ick wel, dat u Eerw. oock dit cruys sal weten te gebruycken om Godt, wanneer sijne goetheit uwe Eerw. sal roepen, des te suiverder siele

267

Mijne bijvougingen tot de boecken van de Waerhijt van den christelijcken godsdienst4 werden hier meer ende meer gelesen ende bij veelen van beide de gesintheden geapprobeert. Ick heb uwe Eerw. een exemplaer daervan over zee toegesonden.

Ick verblijde mij, dat ick dagelijcx niet alleen hier, maer oock in andere landen - uitgenomen Schotland ende Holland - de hoope sie aenwassen om de grootste deelen van de christenheit te brengen tot een redelijcke eenicheit ende eene communie gelijck des Heers wille is geweest. Twijffele oock niet, off uwe Eerw. soo lang hem Godt het leven geeft, sal tenselven einde sijne heilige gebeden ende vermaeningen besteden.

Den Godt des vredens sij met uwe Eerw. eeuwelijck.

Uwe Eerw. Dienaer.

Tot Parijs, den 12 Mey 1640.