Frater optime,
Miseram ad Utenbogardum litteras tuas, sed ille eas ad me retulit, rogans ut ipse praelegerem, quod et feci;2 gratias pro iis agere me iussit, sententiam super conciliatione tuam planius se iam percipere dixit et de tota re amplius deliberaturum, ego iterum ei manum meam ad scribendum obtuli.
Habes hic quae dominus Avausius pro libertate et exercitio catholicorum in his nostris provinciis dixit.3 Locus ille de comparatione inquisitionis sane durus est; de caetero satis ei convenire puto cum propositione olim a Janinio tempore indutiarum facta,4
249
et tamen haec postulatio sive intercessio Foederatis Ordinibus bilem movit, ut nosti. Nudiusquartus senatores Curiae Provincialis Ordinibus Hollandiae aperuerunt ea quae sibi ex inquisitione5 in catholicos eorumque hierarchiam facta comperta sunt.6 Inter quae non pauca sunt quae Ordines procul dubio exasperabunt, ita ut nova et duriora in eos edicta metuenda sint, praesertim adversus hierarchiam, a Rovenio,7 qui hic episcopum agit, pendentem.Quae de negotio liberorum scribis grata mihi sunt.8 Vellem tamen maiorem natu aliquid tandem cum Venetis perficere; minorem spero brevi libertatis compotem fore.
De rebus publicis docebunt te alii. Res Suedicae adversus Danum satis bene procedunt, sed nostri haesitant et utrumque regnum sibi amicum mallent.9 Caeterum miror nihil publice prodire quod iustas illati belli causas comprehendat,10 nam quae hactenus vidi mihi non satisfaciunt, et tamen permagni interest ut de iustitia armorum constet. Scio ego multos concionatores inter catholicos saepe a controversiis abstinere, et hoc fere in omnibus suis hic concionibus observavit vir disertissimus Ogerius, legati Davausii concionator,11 quare non miror idem et ibi accidere.
De Anthologia nihildum certi possum promittere.12 Rogavi virum optimum Matisium,13 ut me in hoc negotio iuvare velit, nam ipse Roterodami iam agit, quod et promi-
250
sit. Ecquando prodituras putes tuas in Vetus Testamentum notas scire pervelim,14 et si quid aut illic aut in Italia occurrit scitu dignum, id ut ex te discam. Ego interea Deum precari non desinam, ut Spiritu suo tibi adesse teque in multos, post hunc natalem quem felicem tibi opto,15 annos incolumem cum uxore et liberis servare dignetur. Vale,tibi obsequentissimus frater,
Guilielmus Grotius.
Hagae, XXI Martii 1644.
Nuper cum natalem meum16 celebraret Cornelius Boius, iurisconsultus amicus,17 ita tui fecit mentionem:
Francorum - qua[e] nunc sublimior? - urbem Incolit, et regi regali fatur honore Maximus ille hominum, quem cum producere vellet Vim fecit natura sibi, collectaque vires Excessit fregitque suas. Hic inclitus Hugo Assideat, Batavos inter supraque poetas, Phoebi instar vatumque Dei.Adres: A monsieur/monsieur Grotius, ambassadeur de la reine et couronne de Suede, à Paris. Port 17 s.
Bovenaan de brief schreef Grotius: Rec. 30 Martii.
En in dorso: 21 Martii 1644 W. de Groot.