Illustrissime domine,
Quae spes de libertate principis electoris2 datae nobis fuerint, quae deinde novae a Gallis injectae sint difficultates, cognoverit jam Excellentia vestra ex literis, quas scripsi antehac3. Landgravia4 pro eo scripsit ad regem et communem ostendit Germaniae dolorem, quem et nonnulli in Vinariensi exercitu non dissimulant. Si quid Polonicus legatus5, qui nunc magnifice hanc urbem intravit, pro Casimiro principe6 obtinet, durum erit pejori conditione esse electorem. Ego super illis, quas dixi, difficultatibus mandata e Suedia exspecto.
Magni in Anglia armorum paratus quorsum evasuri sint, id vero etiam Galliam sollicitam habet. Angli, quorum liberi in Gallia erant, eos revocant. Rex autem Galliae tribunos centurionesque omnes ad signa adesse voluit solito temporius, id est ad 5 Martii.
Quae de Gallis scribit Excellentia vestra plane vera judico. Sed est7 eorum tanta aviditas, ut modum sibi nequeant imponere; tum quae subito vorant, saepe male concoquunt.
Ad Maenum esse nunc Gallos et ultra eum amnem Bavaricos audimus; Darmstadiensem magnis pecuniis redimere direptiones; a Nassavio8 Marpurgum teneri; Hispanos vero, qui Mosellam transierant, eo reversos unde venerant. Attamen et clade aliqua percussum Longavillanum9 fuisse rumor tulerat; is vero rumor non perseverat.
Galli et Bavarici adhuc alteri alteris parcunt mutuo metu an arcano federe, varie judicatur.
Suedorum adhuc10 feliciora sunt arma quam ut tantillo, quantum est de quo Norimbergae disseritur, satisfieri sibi patiantur. Magna hic in exspectatione sumus rerum D. Bannerii11.
Hassica consilia videntur suspendi ad reditum e Suedia D. Wolfii12. Est vidua illa princeps non imprudens, quae Gallicam societatem13 sine Suedica haud satis sibi tutam putat, de14 Gallis autem credit, quod videt.
Scotis favere Batavos credo, auxiliaturos non puto; ne Gallos quidem, veteres Scotorum amicos, nisi ab Anglis incipiant hostilia. Optemus omnibus placidos animos.
Prosperas esse in novo orbe res Batavorum et ipsis gloriosum et in commune est utile.
62
Ritualia15 quiescere gaudeo. Illustrissimus D. comes Licestrius16 omnia, quae se digna sunt, agit sedulo.Hohentwilae praefectus17 oblatam sibi ab Erlachio18 Gallicam pecuniam recusat dicitque propositum sibi res Germaniae agere bona fide.
Circa Mediolanum et in Tiroli crescunt copiae. Principes Sabaudi19 legatum suum20 ad Helvetios misere. Galli hostilia minantur, si is admittitur. Imperator rem eorum principum commendat.
Sultanum Turcam21 apoplexia gravi vexatum, sed revaluisse intelligimus. Contra ejus imperium Valachiae vaivoda22 praefecturam armis retinet. Creditur aula Turcica contra Ragotskium23 favere Mosi Zeckelo24.
Hic vero qui creationi sexdecim magistrorum libellorum supplicum contradixerant, alii in carcerem dantur, relegantur alii. Cancellarius autem regni25 in Armoricam Britanniam mittitur ibi quoque severis suppliciis metum incussurus populis, ne seditiones aut coeptent aut dissimulando alant.
Quae cum Roma disputata sunt, conciliationem accipere videntur hoc initio, quod Scotum26 hinc pontifex, Estraeum27 Roma rex revocant.
Bavarici ad Maenum ultra bis mille non sunt. Caeteri in Sueviae hybernis haerent. Ad Longavillanum IV millia in supplementum mittuntur. Qui iis praeerit Tracius28 per Batavos transit.
Deus Excellentiam vestram sospitet.
Excellentiae vestrae perpetua observantia devinctus
H. Grotius.
Lutetiae, 4 Februarii 1640.
Adres: Ludovico Camerario, reginae regnique Sueciae consiliario et legato apud praepot. Ord. Foeder. Belgii.
Boven aan de brief in de copie te Uppsala: Red. 2/12 Feb. 1640.