Nobilissime domine,
Quod optavi semper, ut inclyta civitas vestra quam minimo cum damno suo se a controversiis cum rege2 regnoque absolveret, id evenisse penitus gaudeo vobisque omnibus gratulor ac faustis prosequor ominibus consilium prudentissimum, si quidem pecuniam in loco negligere maximum interdum est lucrum. Maneat, precor, Dantisco diu ista tranquillitas et alienorum motuum spectatores sint potius quam spectaculum de suo praebeant. Danorum cum Batavis certamina Nobilitas vestra jam intellexerit eousque progressa, ut navigationem, quam Danus onerare vult, praecluserint Batavi; qua de re quid judicet Suedia, brevi sciam. Etiam qui in Polonia de eo sermones sint aveo cognoscere.
Abiit hinc princeps Casimirus3 bene exceptus, bene donatus. Sed vereor, ne aura Brabantica omnem eam memoriam difflet.
192
Nunc hospes regis est princeps elector Palatinus4. Habetur magnifice. Utinam et res ipsae his per se inanibus respondeant. Nos certe laborabimus, ut et huic et aliis Germanis principibus sua constent jura.
Armorum magni paratus sunt in Italia, in Alsatia, trans Rhenum, in Picardia, in Batavis.
Annus hic plane nobis aut aequam pacem aut longum bellum parturit.
Deus ista ad bonum christiani orbis gubernet ac Nobilitati vestrae eiusque amicis favens adsit.
Nobilitatis vestrae addictissimus
H. Grotius.
Lutetiae, VII Aprilis MDCXL.