175
Mi frater,
Vidi Sarmaticum librum.2 Plenus est masculi spiritus et in prosa et in versa oratione. Vellem tantum metrica quaedam errata fuisse correcta, ne ille arrodat in quem multa ibi vera dicuntur. Editiones nostras et novas et veteres recognitas cordi tibi esse gaudeo.3 Vita data est utenda. Ego dum datur ea uti velim et quam minimum heredibus credere. Didericus est a Tubinga delatus Ulmam, credo inde Ingolstadium.4 Exspectanda ei erit communis fortuna, si dux Bavarus non vult a nobis beneficiis nosci.5
Controversia ista Guisiaca et alia[e] nondum sopitae sunt.6 Et cavebunt sibi vocati in aulam Espernonius et Vindocinensis ne veniant.7 Motus sunt aliquibus in locis, pecuniae inopia ingens; unde ergo magnus exercitus? Sed credo Dania partem caesariani militis8 a Gallo avocabit. Ducis Parmensis apologeticum aegre ab amico nactus sum.9 Librarii eum aut hinc aut ex Italia petere debent.
Noster Cornelius pridem mihi nihil scripsit quid apud Venetos agat, sed videtur bona spe se pascere.10
Ordinibus Hollandiae constantiam in bonis rebus opto.11 Intelligo publicum scriptum de controversia inter Suedos et Danos exspectari.12 Ego donec mandata accipiam qualia oportet, de re tanta publice non loquar.13 Pro archiepiscopo Deum precor. Pro certo habeo nihil eum mali in animo habuisse.14 Sed vera sunt Solenvillae15 quae Latine olim vertimus:
176
Omnia confusis sunt plena tumultibus, et quo Exeat inceptum non videt auctor opus. Hinc qui sollicite momenta expendit agendi, Imprudens magnis luctibus obruitur, Et temere agressis,16 divino munere, felix Exitus absolvit non bona consilia.Rogo salutes dominum Utenbogardum et Gerwium.17 Deus tibi, coniugi, liberis amicisque faveat,
tibi obligatissimus frater,
H. Grotius.
27 Februarii 1644.