Mi frater,
Doleo repulsam nos tulisse apud dominum Basium, amicum, affinem et olim eorum consiliorum quae nobis magno stant, participem.2 Causae quam excusationi praetendit, non habeo quod respondeam. Sed magno velim me ei negotio non immixtum. De Brassero valde miror, de Teulingio doleo.3 Caeteris periclitantibus opto feliciores exitus.
Venit ad vos Stradius,4 ut principem Arausionensem ad audendum aliquid excitet.
399
Hic obsidionem aliquam moliri videntur.5 Quod a caesarianis iniectum fuit in pacis negotio, puto brevi sanatum iri.6 Et forte diutius nobis Suedis cum Dano quam cum imperatore bellum erit. Polonia quietura videtur, mutato rege ipso per uxoris mortem,7 senatoribus vero semper pridem ita animatis, ut bellum nobilium quammaxime fugiant. A Moscovita quoque nihil metuendum videtur, quando matrimonium consummari princeps ille non vult nisi Waldomarus Russica sacra amplectatur.8Editiones nostrorum apud vos operum velim procedere.9 Archiepiscopi Cantuariensis serio crimina doleo,10 quod in libris sibi dedicatis passus sibi asscribi nomen Angeli11 et Pontificis et Sanctitatis titulum.12 Quae omnia in antiquorum libris cuilibet episcopo dantur a presbyteris, ab episcopis, a conciliis, ab imperatoribus. Vides quantum sit mali incidere in iudices et infestos et imperitos.
Deus te, uxorem, liberos servet,
tibi obligatissimus frater,
H. Grotius.
14 Maii 1644.