Illustrissime domine,
Plurimum debeo Excellentiae vestrae, quod me rerum, quae in istis partibus geruntur, ignarum non patitur. Multo cum gaudio discit haec aula res nostrorum prosperas, quales
252
nunc sunt quae sub imperio marescalli Bannerii2, Slangio3 et Coningsmarkio4 evenerunt.Non dubium est, quin Gallia quam vehementissime expetat productionem federis cum Suedia5 eamque ob rem vel maxime in Suediam it baro Rorteius6, qui multos mecum de eo sermones habuit. Si Suediae rectores7 non vident se sub exitum ejus federis pacem posse nancisci bonam ipsis, bonam et rei communi Europae, forte prorogabunt fedus additis novis quibusdam conditionibus. Inducias longas credo Galliae non displicituras; multa enim tenent de hoste capta. Suedia etiam per inducias, si non quae tenet omnia, at ea, quae maxime ipsi sunt necessaria, tenere posset atque aliquid pecuniae a Gallis pacisci ad alenda per inducias praesidia. Verum cum Lotharingiam Alsatiamque respicio et res imperatoris Hispanique satis validas, vix est, ut sperem, quod Galli optant posse obtineri, nisi major nostrorum felicitas et a Turca8 metus infringant satis adhuc feroces hostium animos.
Illustrissimus dominus Camerarius9 quae ab Excellentia vestra accipit mihi sedulo significat, quo nomine utrique plurimum me obligatum profiteor.
Deus Excellentiam vestram diu servet incolumem.
Excellentiae vestrae perpetuo obstrictus
observantiae nexu
H. Grotius.
Lutetiae, 1640 Maii quinto.