4908. 1640 november 3. Aan I. Jasky1.

Nobilissime domine,

Observantiam nullam Nobilitas vestra mihi debet2. Pro amore, quem non merui nisi amando, gratias ago. Literas autem ipsius sicut, ubi otium ejus3 sinit, accipio libenter, ita, ubi negotia impediunt non exigo.

Civitatem vestram tranquillo satis esse statu gaudeo optoque diu ei contingat Lucretianum illud:

Nos in mediis adhuc bellorum undis versamur, sed ita, ut portum videamur prospicere eminus. Nam principes Germaniae, qui nunc Ratisbonam coiere, vehementer pacem expetunt aut cum Suedia Galliaque aut certe cum Suedia. Hispania autem, quae suis opibus bellum Germanicum alit, non leve vulnus accepit motu Catalanorum, qui LX5 suorum millia in armis habere dicuntur, tantumque negotii regi Hispaniae facessere, ut tribus adversus eos exercitibus opus habeat. Id malum forte alios etiam populos sui contagio tracturum forte6 regem illum eo rediget, ut pacem non iniquam ferre possit. Pacem non iniquam voco eam, quae Europam in libramento teneat simulque Germaniam reponat in statum, si non optimum, certe immunem ultimae servitutis.

In Italia pleraque eruditorum collegia pro civitate Lucensi contra interdictum papale7 responderunt.

Poesis hic floret et vult cardinalis Riceliacus in sua urbe scientias artesque omnes Gallico doceri sermone8, ut fines eloquentiae non minus quam imperii proferat.

Vale, nobilissime domine.

Nobilitatis vestrae9 studiosissimus
H. Grotius.

3 Novembris MDCXL.