565

5412. 1641 oktober 12. Aan W. de Groot.1

Mi frater,

In indice, ut scripsi nuper,2 video relicta quaedam, quae mutari volueram, haud dubium quin haud dico Blavii, sed aliorum mala fide. Quare ex exemplaribus, quae ad me iam pervenere, indicem auferri iussi rogaturus librarios, idem ut faciant. Ubi excussus erit liber de Iure belli ac pacis,3 velim pro LX exemplaribus compacta mihi dari XXX, decem pro vobis, qui apud Batavos estis, XX pro me et Gallis mittique per amicum nautam ad Treselium,4 ne nimia vectura aut me oneret aut Blavium, deinde ut tam mature fiat, ut ego exemplaria aliquanto prius habeam quam vulgus. Nunc Annotata mea prostant, cum mea, quae amicis dem, nondum sint compacta.

Sensum epigrammatis5 abs te video bene perceptum. Ille, quem innuis,6 Graeca non intelligit et vix puto fore qui ei id interpretetur. Sed edine hoc epigramma an inter nos clausum teneri debeat, videbimus, ubi edentur poemata.7

De pace incipient colloquia. Sed in re quid futurum sit, haud facile dixerim. Video, quid populis expediat; video etiam, quae consilia in mentem venire possint iis, qui caeteros ut pilas habent. Ego pro pace Deum precor. Rex Galliae tentare voluit literis suis8 animos eorum, quorum in manu est res Batava.

Voetius9 quae dicit, vera sunt, sed dicit ea minus eleganter. Mei libri, et quos edidi et quos editurus sum, ostendent Hellenistas dictos iudaeos, qui in synagogis Graeca lingua utebantur; eorum vero sermonem plenum fuisse locutionum Syriacarum a puritate Graeca longe abeuntium.

De Aira incerta sunt iudicia. In comitatu Burgundiae multas arces et oppidula rex capit. Episcopi complures serio cogitant de pace et emendatione ecclesiae.

Deus eorum laboribus faveat matremque nostram, uxorem et amicos communes clemens respiciat.

Tibi obligatissimus frater
H. Grotius.

Lutetiae, 12 Octobris 1641.

Accipio literas a Blavio.10 Velim edat Lucanum11 et poemata. De Annotatis ad Vetus Testamentum12 delibero. Nolim enim committere, ut tam inquinata fiat editio quam haec ad Evangelia. Tenacitas eius in causa est, qui doctum correctorem domi suae habere debebat aut talia non suscipere. Dicit illa ad Vetus Testamentum Manasem13 correcturum. Is Hebraea bene intelligit, Graeca et Latina non item. Ita recidam in eadem mala. Anthologiam14 puto edi posse Lugduni, sed cum indicibus, de quibus scripsi antehac.