Illustrissime domine,
Quam ego hic pecuniam rege sic volente in usus necessarios retinui, ea facile suppleri poterit ex ea, quam D. Spiringius2 jamdudum mihi promittit nec solvit; spero plane aequum arbitraturos excellentissimos et illustrissimos regni Suedici rectores3 id, quod necessitas mihi injunxit, priorum legatorum exempla mihi monstrarunt, rex autem aequum judicavit. Ni id sit, omnino cogor missionem petere sub onere splendido, sed non ob id minus premente fatiscens. Scripsi autem hac de re et antehac saepe et nunc etiam magno domino cancellario4.
Deus regno Suedico ejusque rectoribus et Excellentiae vestrae faveat bonamque nobis det pacem.
Excellentiae vestrae beneficiis obligatus et ad
observantiam paratissimus
H. Grotius.
Lutetiae, 2/12 Maii 1640.