4115. 1639 mei 18. Van J.A. Salvius1.

Illustrissime domine,

Curtius2, legatus caesareus, aliquandiu Gluckstadii haesit, seu vero morbo seu tristicia detentus ob non succedentem regis Daniae3 coniunctionem, successus autem Banerii4 et, ut alii volunt, diminutam caesaris5 gratiam.

Is pridie per Werdenhagium tria mihi significari fecit: primo, iniunctum sibi, ne tractatum pacis plane abrumperet, quaerens, quid ego nomine regis6 Sueciae7 facere vellem; deinde, se iturum quidem iam Viennam, sed ut nuncii hinc inde tuto commearent, salvos a me conductus postulavit; tertio, se rationem liberationis Dn. Gustavi Horn8 Viennae, quod9 ego praeterita aestate per duces Lauenburgicos10 ab eo rogavi, habiturum.

Respondi me etiam servaturum tractatus pacis in integro. Si pacata agere et scribere vellet, habituros eius nuncios itinerum securitatem. Sed, quia hactenus mera hostilia tractavit, iam autem discedit, ut nihil, nisi nominetenus, pacati videam, non posse me eo modo securitatem promittere. Si Hornii rationem habuerit, habituros nos Salis11, Waerthii12, Marazini13 Bucheimbii14 et caeterorum,

331

Banerius scribitur post victoriam Kemnizensem, capto Marazino cum uxore16, liberis17 et preciosiori suppellectile, quatuor regimenta caesarea in Bohemia sub comite de Fürstenberg18 caecidisse et Croatos sub Hoffkirkio19 egregie depexos dedisse: nunc autem post impositum Albi pontem ad Pirnam, in viscera Bohemiae penetrare.

Rex Daniae a comitiis sui regni nondum rediit. Alia nunc non occurrunt calamo digna.

Valeat et faveat

E.S. observantissimo
J.A. Salvio m.p.

Hamburg, die 8/18 maii A.o 1639.

Boven aan de brief schreef Grotius: Rec. 8 Iunii.