Nobilissime Domine,
Et patriae vestrae bene et Nobilitati vestrae optime volo. Quare gaudeo et literas, quas mihi antehac non ingratas fuisse et quo sunt animo profecta mea vota pro vestra libertate et veteri immunitate, eodem accipi. Laudo autem vestrae civitatis rectores, quod pecunia non modica redimere regis2 gratiam voluere, quo apertius, si quid imminet gravius, ejus invidiam et apud Polonos et apud externos a se in novorum consiliorum auctores declinent3.
De conventu imperatoris4 et regis Poloniae multa huc rumor, aliqua et suspicio pertulit, quae principi Casimiro5 optimo jure capto nihil sunt profutura. Eum principem in imperium Moscoviticum a nonnullis expeti sunt qui dicant; mihi id multas ob causas non fit probabile. Scire cupiam liberosne ullos Moscoviae princeps6 reliquerit et quis ad spem principatus aut jure aut potentum gratia sit proximus.
Nos hic de Brisaco incerti haeremus inter spem metumque. Sperare nos jubet ducis Vinariensis7 diligentia, opera contra urbem, in urbe panis pridem deficiens et ad equos vescendos redacta inopia, metuere magnae Gotzii8 jam nunc copiae, majores exspectatae illi a Mediolano, a Bavaria, Bohemia, Austria. Consilium ejus a parte superna commeatus duci auferre, dum Lamboius9 ad10 Drusenhe-
745
mum transgressus Rhenum cum peditibus ter mille, equitatu multo, et alia ex parte, sed in ripa eadem dux Lotharingus11 ducem Longavillanum12 retinet, ne Vinariensi subvenire possit.Vale, vir nobilissime.
Nobilitati vestrae studiosissimus
H. Grotius.
Lutetiae, 1/11 Decembris 163813.