Narrationem, mi frater, tuam de rebus mari gestis scriptam Octobris 242 recte accepi gratiasque ago. Misi ad te per filium natu minimum3 nova nostra poemata. Ea cui voles trades, dum ne Vogelio4, qui nos decepit tuoque abusus est nomine. Exemplar non curo. Si certus esse possem de Blavio5, primum eum mea editurum ordine eo, quem ego praescriberem ac primo ἀνώυμα quaedam, deinde nullam interpositurum moram, quod in aliis fecit, praeterea usurum correctoribus, qui latina Graecaque intelligant, possem in multum tempus ejus praela exercere.
716
Sed terret me Vossius6, qui et Meursii7 et suo nomine multa de eo queritur. Rogo diligenter inquiras.Habeo penes me libros correctos de Iure belli et pacis8 et notas, quae tantae sunt, quantum libri ipsius dimidium aut ultra. Sed quandoquidem de nova horum editione scripsit Cramoisiacus9, exspectatur Blavii responsum. Id ubi cognovero, videbo, quid fieri possit. Post edita pauca ἀνώνυμα exigui impendii et haud dubie multos tractura lectores in Gallia, Anglia atque alibi, valde desidero edi nostra ad Novum Testamentum10, quae bene descripta sunt. Post id Anthologiam11, deinde historias Batavicas12 et Gotthicas13. Nunc etiam ad quaedam Veteris Testamenti loca annoto14 perutilia. Habes temporis, quod a negotiis mihi superest, rationem.
Vale, frater optime.
Tibi obligatissimus frater
H. Grotius.
Lutetiae, 5 Novembris 1639.
Cum videam Argentoratensem Taciti in folio editionem15 nimis diu trahi, constitui ei, qui primus Tacitum est editurus, meas notas16 non magnas, sed nec inutiles dare. Si quid tale rescieris, mone me.
Quae de antichristo commentati sumus17 et sine nomine constituimus edere, audio D. Utenbogardo18 et Episcopio19 minus probari. Ego certus sum illos non dicturos probabiliora et nostra valde probari a Gallis et Anglis, qui videre.