Mijn Heer,
De resten van de coorts ende een grootte swackheit door de siecte, het sweten, het laeten, het overgeven, het medicineren wil soo haest niet wegh.
't Is mij lief dat de brieven op Zeelant wel zijn ter handen gecomen ende dat uE. de saecke soo van Rotterdam2 als van de papieren3 hout in levendige gedachtenis.
570
Mijne jongste soon4 is in de bataille geweest, den oudste5 was ergens gesonden. Ick hoope wel van haer advancement.
Den gront van dese Engelsche repressaliën verstae ick niet wel ende heb oock daervan uit de ambassadeurs van Engelant6 niet connen onderrecht werden. 't Sijn quade incidenten ende waer goed, dat men daer eens uit conde raecken. 't Sal oock goed sijn, dat men den coninc van Groot Bretaigne7 d'ombrage beneme van de saecken van Schotlant te appuyeren. Soo de Schotten oock de bisschoppen quyt willen sijn, gelijck ick verstae, dat den bisschop van S.t André8 sich daer niet dervende houden in Engelant is geretireert, soo siet die saecke suir daer uit. Wijse coningen geven wel wat toe in sulcke ongeluimicheden, maer dat is schadelijck, wanneer men met volck te doen heeft, die meenen, dat sulcx door schrick geschiet, ende altijd vorewaert willen.
Dat de reyne-mère9 met mescontement van Bruissel is vertrocken, werd generalijck gelooft. Dat den Engelschen agent10 haer niet en heeft gesien, geeft bedencken, off sij in Engelant aengenaem sal sijn. Soo sij op haere costen wil leven, soo sullen de burgers van De Hage daerbij niet verliesen ende de coninginne van Bohemen11 sal geselschap ende vertroostinge hebben.
't Is veel, dat de Duinckerckers soo wel binnen gehouden werden ende dat de overloopers dencken om weder t'huis te comen.
De tijdingen, die wij hier hebben, heb ick aen monsieur Reigersberg12 gecommuniceert om aen uE. te schrijven.
Vaert wel met alle de vrunden.
Den elffden Sept. 1638.
In dorso schreef Van Reigersberch: broeder de Groot, den XI Sept. 1638.