Illustrissime et excellentissime domine legate,
Accepi quidem literas Excellentiae vestrae 5. Martii die ad illustrissimum dominum regni Sueciae cancellarium2 et me scriptas3, sed reseratas ambas et ab adiunctis chartis, edicto nimirum de peregrinis4, dissertatione ad principes christianos5 et scripto contra memoriam P. Josephi6 vacuas. Dolone ac fraude magistri postarum Coloniae7 an hic Hamburgi habitantis8 id factum, incertum. Hamburgensis certe praefracte negat, quanquam utrumque eiusdem criminis reum experti aliquoties simus. Mallem itaque literas posthac non Coloniam sed Amstelodamum mitti; via enim isthaec et tutior et brevior habetur. Nisi tamen aliter Excellentiae vestrae videatur.
Iis, quae nuper scripsi9, quod addam nunc vix habeo. Omnia enim pristino
194
adhuc sunt loco; praeterquam quod Curtius10 Bremam improvisus nec fortassis gratus omnino hospes venit. An, quod hac in urbe in praesentia legatorum Suecicorum11, Francicorum12 et Anglicorum13 contra imperatoris14 consilia communicantium salva dignitate subsistere se non posse iudicavit, an, quod viae propter excursiones continuas tam caesariani quam Suecici militis, quibus aeque exosus est, tam essent intutae, ut neque in Bohemiam neque in Silesiam secure penetrare potuerit. Multum pecuniae attulisse ac delectus non modicos instituere dicitur; fortassis hinc Coloniam et ad exercitus aut Viennam ibit. Aiunt negare ipsum aures praebiturum caesarem pacem suadentibus, donec ad mare usque Balthicum Suedi rursum propellantur nec salva etiam maiestate in postulata Suedorum Gallorumque consentire caesarem posse.Constans etiam hic fama est acriter nostrum cum Saxonico equitatu ad portas Dresdensis urbis conflixisse ac fatentur ipsi hostes fugatos Saxonicos, caesos vulneratosque ducum multos.
Ab ipso Bannerio15 dudum est cum nullam plane accepimus epistolam. Nec enim aut secretarium aut scribam saltem penes se habet, sed cum expedito tantum equitatu, peditibus ter mille ac tormentis XX minoribus progressus est relicto Halberstadii ac in vicino agro summo rei tormentariae praefecto Leonhardo Torstens filio16 cum maxima peditatus, tormentorum bellicorum ac aliqua equitatus parte. Ubi certiora cognovero, ut mox intelligat Excellentia vestra, sedulo curabo.
Misit imperator formulam, qua cavere vult Hassiacae viduae17 circa exercitium confessionis suae ad electorem Moguntinensem18 et iste per multas ambages ad principem. Ipsa quasi non intelligat aut potius quasi non acceperit illud scriptum expectandam ducit ipsius caesaris declarationem. Promittit caesar non exclusum iri Hassos a pace Pragense19 sub praetextu Augustanae confessionis non mutatae, cuius ibi fit mentio nec molestiam passuros circa exercitium suae confessionis. Hassiaci hoc non contenti urgent caesarem, ut promittat suae confessionis socii non minus ac ipsi Hassi sub pace religiosa ac Pragense comprehensi sint20.
Sed tabellarius iamiam abituriens pennam me deponere iubet. Proxime igitur volente ac propitio deo plura. Excellentiae vestrae me penitus commendo clientem deum precatus, ut fausta ac felicia omnia ipsi largiatur.
Excellentiae vestrae omni cultu addictissimus
G. Müller lt.
Dabam celerrime Hamburgi, die 15/25 Martii anno 1639.
195
Gleich jetzo vernehme ich dasz die Bannierische den jungen Obristen Schleunitz21, dessen Obrist Lieut., 6 Rittmaister und 5 Standarden erobert, und dasz der Herr Feldmarsch. Banner selbst recognosciren in Allt-Dressden gewesen sein solle.
Boven aan de brief schreef Grotius: rec. 2 april.