3484. 1638 maart 6. Aan N. van Reigersberch1.

Mijn Heer,

UE. brief van den 22 Febr.2 is mij wel ter hande gecomen.

Wij verwachten te hooren, wat de gedeputeerden van de heeren Staten3 sullen uitrechten bij de landgravinne4, de laeste van onse geallieerde, die in Duitschlant sijn. Uit Dantzich heb ick verscheide advysen, dat sij wel sullen coura-

135

Ick sal garen verstaen, wat cours men nemen sal in de saecken van Westindië. Dat het met de Oostindische compagnie wel gaet, hoor ick garen.

Uit hetgunt uE. mij schrijft merck ick, dat den heer van Oosterwijck6 wel moet staen te hove. Oft d'heer van Oosterwijck mij besocht heeft buiten ordre ofte advys ofte anders, daeraen is mij niet veel gelegen. Ick sal wachten, totdat hij ordre heeft ende dat ick wete wat ordre, om dan te doen dat met de reputatie van de croon van Swede ende met de qualiteit, die mij gegeven is, overeen comt. Vinde niet goed, dat uE. daervan vorder spreecke.

Den jongen Golilas7 wil Felix8 niet doen dependeren van dieghene, die hem soo veel leeds gedaen, eenige oock seer lang bedrogen hebben. Wij sullen sien, op wat bocht dat wij 't aenleggen, maer daer niet. Den anderen9 sal te Paeschen over gaen. Hoope hij hem bequaem sal maecken om bij Numerianus10 aengenaem te werden.

'Tgunt mijnheer Vosbergen11 van den staet van Vrancrijck seit, accordeert met hetgunt hier werdt uitgestroit. Sed multae sunt viscosae manus. Aen de geestelijcke dorft men niet wel tarnen. Daer waer anders veel te haelen. Dat D. Smalcius12 de ordre brengt om het Wismaersche tractaet13 te sluiten ende met Engelant te handelen, is waer.

De tijdinge van juffr. Bloncken14 is ons ten hoochste aengenaem. God geve haer vorder streckte ende trooste mevrouw Vosbergen15 in 't verlies van haere soon16.

Wij arbeiden hier seer voor den hertogh van Weimar17, alsoo hij in peryckel is van wederom als voor desen te verliesen, dat hij gewonnen heeft. Rijnfeld defendeert sich wel ende binnen de gracht, die aengetast werdt, heeft noch een andere. De Switsers, die te Baden vergadert waeren, sijn gescheiden sonder iet anders als onderling gekeven te hebben. De pausgesinden niet hebbende vercregen, dat sij meenden, maecken vergaderingen apart18 seer opgehitst sijnde bij den keiserlijcke commissaris19 te Lucerne. Den hertogh van Weimar, op de brieven van de ver-

136

Ick heb tot noch toe gesien, dat Vrancrijck op sijn eigene saecken niet quaelijck en let. Sij senden nu een deel van 't volck van monsieur de Longueville23, die men meende, dat in de Franche Comté iet groots souden doen, nae 't uiterste van Vrancrijck, soo in Languedoc, daer de Spaignaerden haer weder hebben doen sien, als nae de cant van Navarre, alwaer deselve Spaignaerden Fontarabie, sijnde sedert eenigen langen tijd het gescheit tusschen Vrancrijck ende Spaignië, hebben gepasseert ende haer oock aen de Fransche zijde gefortificeert.

De palsgraven24 sullen den coninck25 niet sien, omdat men haer disputeert niet alleen gedeckt te sijn bij den coninc, maer oock te sitten bij de coninginne26, 'twelck den hertogh van Weimar is toegestaen.

Guebrian27 leit eenige trouppes, maer niet verder dan in de Franche Comté.

Tot Parijs, den 6 Marty 1638.

In dorso schreef Van Reigersberch: Broeder de [Groot], 6 Marty 1836 wt Paris.