Uxorem cum filia2 ad te salvos venisse post tantam absentiam lubens accepi, te quoque promotionem filii junioris3 ad centurionatum peditum sub duce Longevillano4 lubenter intellecturum confido atque ita utroque nomine tibi gratulor. De juniore ut aliquid dicam, scribit is se diu apud Hassos lactatum, tandem ad Gallica arma respexisse ibique ab amicis, quos illic multos habebat, adjutum ad eum gradum honoris pervenisse. Nunc si Longevillano, si Choisiaco5 data occasione filium commendare velis, non dubito, quin brevi ad majus perventurus sit fastigium.

Ad Petrum6 ut veniam, scripsi et dixi uxori, quod dolet eum forensi labore minus delectari atque ita vix fore, ut id vitae genus capescat; sane non mala posuit rudimenta praxeos et etiamnum in causa sororis7 se exercet, sed lente omnia procedunt, quia minus assiduus est. Amstelodamum si mittatur, nescio an illic extra proximorum conspectum melius res processura sit; sunt et illic circiter vigintiquattuor advocati, qui omnes in ista urbe cognationes et affinitates habent, ne putemus juvenem nulla illic necessitudine, nisi praeter studia et ingenium etiam magna accedat sedulitas, reliquis advocatis facile praelatum iri, interea multum consumeret et temporis et pecuniae in incertum eventum. Hae sunt meae super hac re cogitationes, tu pro prudentia tua omnia examina.

Ad munus Sylvaeducense8 ut veniam, scias Gansio9, qui jam syndicus est primarius - nam Sonstius10, minorum gentium vir, quem collegam habet, nihil fere potest -, obtigisse luculentam quaestoriam provintiam, quae plus ipsi quam sex florenorum millibus quotannis valet, ita ut jam de quiete cogitet.

Quod de principe11 scribis minus movet, nam forte peculiares rationes habet, cur

599

Kinschotium12 in patria urbe collocare voluerit. Tum, siqua oriantur obstacula, Gansius spe sua excidet nihil laturus de gravitate muneris cum disseris expertus loquens, sed Gansius minus erat et in juris scientia et in artibus humanioribus et in politicis exercitatus quam filius et tamen locum suum cum honore tutatus est. De factionibus quod dicis magis urget, nam et eae Sylvae Ducis sunt quas ego nupera gubernatoris et praetoris reconciliatione sopitas credideram, sed recruduisse intelligo, ordinum vero auctoritate brevi finiendas putem, quare tempori aliquid dandum existimo.

Ad alia ut veniam mitto tibi tractatum Hippolyti Frontonis Caracotae13 adversus tuam commentationem de Antichristo, haud longe Marezio14 modestioris. Ego hoc opus a Petro Molinaeo, vetere remonstrantium adversario, processisse suspicor; nam aliquid ejus hic imprimi et intellexi et monui ante15. Nondum hic prostat libellus, sed eum ab amico habeo; ego nullam mittendi moram interponere satius duxi.

Blavius16 scribit se Annotatorum17 folia ad QQ. Rothomagum ad Trezelium18 misisse per nautas, qui jam Amstelodamo solverint additis tribus Marezianis exemplaribus; sperat totum opus ante nativitatem Domini absolutum fore tum se operi De jure belli et pacis19 accincturus.

Vale, frater optime, et nos, ut soles, ama.

Tibi obsequentissimus frater
Guilielmus Grotius.

Hagae, V Novembris 1640.

Adres: A monsieur monsieur Grotius, ambassadeur de sa Ma.té et couronne de Suède, à Paris.

Boven aan de brief schreef Grotius: Rec. 14 Nov.

En in dorso: 5 Nov. 1640. W. de Groot.

Notes

1 - Hs. Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 24. Eigenh. oorspr. Antw. op no. 4897; beantw. d. no. 4931.

2 - Cornelia had met haar moeder enige tijd in het vaderland vertoefd.

3 - Diederik. Willem zond diens brief van 17 oktober (no. 4882) kennelijk door aan Grotius.

4 - Henri d'Orléans, hertog van Longueville.

5 - Jean de Choisy de Camp, intendant van justitie in het leger van de hertog van Longueville.

6 - Over de moeilijkheden met Pieter zie men o.a. nos. 4605, 4709, 4726, 4747 en 4757.

7 - Cornelia de Groot was verwikkeld in een proces tegen Adriaen van Naeltwijck met als inzet de erfenis van Oldenbarnevelts kleinzoon Jacob van Oldenbarnevelt, heer van Berkel en Rodenrijs; zie dl. X, no. 4119 en Register onder deze namen.

8 - Pieter de Groot wilde pensionaris van 's-Hertogenbosch worden; vgl. no. 4897, en bijlage no. 22.

9 - Johan Gans, sinds 1629 pensionaris van 's-Hertogenbosch. Hij deed op 20 september 1641 afstand van zijn functie; zijn opvolger was Christiaan van Beresteijn.

10 - Mr. Lazarus van Zonst, tweede pensionaris. Ook hij trad af in 1641.

11 - Frederik Hendrik; zie no. 4897, postscriptum.

12 - Mr. Nicolaas van Kinschot (1585-1660), vanaf 1638 pensionaris van zijn vaderstad Delft. Willem de Groot had in 1637 moeite gedaan om dit ambt te verkrijgen; vgl. no. 4897 en n. 17.

13 - Onder dit pseudoniem had Pierre Du Moulin Strigil adversvs commentationem Authoris Anonymi ad loca quædam Novi Testamenti quæ de Antichristo agunt, aut agere putantur, Amstelodami Apud Ioannem Ianssonivm M.D.C.XXXX tegen Grotius' Commentatio... de Antichristo geschreven; zie Ter Meulen-Diermanse no. 1100 rem. 5.

14 - Samuel Desmarets - Maresius -, Dissertatio de Antichristo...; zie voor de volledige titel no. 4849, n. 3.

15 - Nos. 4572, 4771 en 4890.

16 - Dr. Johan of Cornelis Blaeu, drukkers-uitgevers te Amsterdam.

17 - Het betreft de uitgave Hvgonis Grotii Annotationes in libros Evangeliorvm... MDCXXXXI; Ter Meulen-Diermanse no. 1135.

18 - Daniël Tresel, koopman te Rouaan.

19 - Deze uitgave verscheen in 1642; Ter Meulen-Diermanse no. 571.

Searchform

Fulltext search

Metadata search

Search domain

4912. 1640 november 5. Van Willem de Groot1.